Wpadnięcie na porzuconego psa może wywołać w nas różne reakcje, aż do decyzji o zabraniu go do domu. Ale sytuacja może nie być łatwa do opanowania. Rada Piera Rosati, prezesa La Lega del Cane (LNDC Animal Protection), aby działać w najlepszy sposób.
Porzucenie zwierzęcia jest nielegalne: ktokolwiek pomaga, musi to zgłosić
Kto porzuca zwierzę na ulicy, zwykle zmuszając je do wysiadania i ponownego uruchamiania samochodu, popełnia przestępstwo i podlega karze pozbawienia wolności do roku lub grzywnie do 10 000 euro (ustawa z dnia 20 lipca 2004 r.) , nr 189). Ci, którzy pomagają, mogą zgłosić się na policję (karabinierów / policję stanową / lokalną policję), zapisując numer rejestracyjny tak szybko, jak to możliwe.
Porzucony, zagubiony lub z sąsiedztwa pies?
Przede wszystkim musimy zrozumieć, czy futrzak jest naprawdę porzuconym psem. Może to być na przykład pies z sąsiedztwa: w niektórych regionach Włoch przepisy regionalne, w przepisach dotyczących walki z bezpańskimi psami i ochrony zwierząt domowych, przewidują ponowny wjazd psów na terytorium należące do bezpańskich psy znane władzom weterynaryjnym: zaszczepione i zaczipowane, pod opieką lokalnych wolontariuszy. Ale mógł też zostać dobrowolnie pozostawiony przez właścicieli na spacer po domu.
Warto go przede wszystkim uważnie obserwować: jeśli się zgubi, porusza się chaotycznie, nie ma kierunku, często goni przechodniów, najprawdopodobniej jest to pies zagubiony lub porzucony. Wręcz przeciwnie, jeśli jest to pewny siebie pies, który opanował miejsce, jest prawdopodobne, że jest to zwierzę żyjące na wolności w okolicy, najprawdopodobniej pod opieką wolontariuszy lub mieszkańców okolicy.
Jest porzuconym psem: jak mu pomóc?
Pierwszym celem jest zidentyfikowanie go: możesz zatem spróbować podejść do niego bez wykonywania gwałtownych ruchów, na przykład oferując mu jedzenie lub wodę, aby zdobyć jego zaufanie. Może mieć przywieszkę z numerem telefonu właściciela. Możesz poprosić o pomoc stowarzyszenia zajmujące się zwierzętami (Psia Liga, Enpa, Lav), ale tylko o pomoc: znalezisko należy w każdym przypadku zgłosić odpowiednim władzom.
Mają obowiązek interweniować (brak interwencji podlega zgłoszeniu, ponieważ jest to usługa publiczna), ale mogą nie być szczególnie szybcy. Strażnicy ruchu lub służby weterynaryjne ASL mają obowiązek być dyspozycyjni 24 godziny na dobę, także w dni ustawowo wolne od pracy. Karabinierzy (112) są zobowiązani do interwencji, ale z pomocą mogą przyjść także karabinierowie leśni (1515).
Dobrze wybierz właściwe organy
Łatwiej jest otrzymać pomoc, jeśli zwrócisz się do właściwych osób: w pobliżu torów skontaktuj się z Polfer; jeżeli został porzucony na autostradzie lub innych drogach dalekobieżnych poza zamieszkałymi ośrodkami, należy powiadomić Polstradę, jednak w obu przypadkach należy zadzwonić pod numer 113; w szczególnych sytuacjach (dachy, drzewa, tunele) wezwij Straż Pożarną (115).
Po wyzdrowieniu pies zostanie przekazany do sanatorium, a następnie, po kilkudniowym pobycie w wyżej wymienionej budzie, zostanie przewieziony do hodowli/schroniska, które ma umowę z Gmina, na terenie której znaleziono psa 'zwierzę.
Mogę zabrać do domu?
To, co wygląda na porzuconego psa, mogło po prostu uciec od właściciela, który go szuka. Odkrycie należy zatem w każdym przypadku zgłosić. Każdy, kto próbuje ominąć hodowlę, zabierając ją do domu, musi zrobić wszystko, aby uniknąć hipotezy, że jest to zagubione zwierzę: upewnić się z lekarzem weterynarii, czy nie ma mikroczipa, rozwieszać plakaty w okolicy i rozpowszechniać wiadomości swojego znaleziska.
Adopcja znalezionego psa jest możliwa: ale tylko wtedy, gdy nie posiada on mikroczipa ani tatuażu umożliwiającego namierzenie właściciela. Lekarz weterynarii ASL może umówić się na tymczasowe powierzenie go na 60 dni, a potem definitywnie.
Czy jest kontuzjowany?
Jeżeli pies jest widocznie ranny, być może w wyniku wypadku, nie wolno poprzestawać na prowizorycznych lekach, lecz natychmiast zawieźć go do weterynarza. Jeśli właściwe władze nie zareagują szybko, każdy lekarz weterynarii, nawet wolny strzelec, ma obowiązek udzielenia pomocy, o którym mowa w artykule 16 Kodeksu Postępowania danej kategorii. Do transportu, jeśli istnieje ryzyko złamań, lepiej zaopatrzyć się w coś w rodzaju noszy.
