Echo wojny i niszczycielskie obrazy wywołane konfliktem ukraińskim odbijają się w oczach dzieci i pozostawiają ciężkie ślady. Z tego powodu w Międzynarodowym Dniu Rysowania, który obchodzony jest dziś 27 kwietnia, Sos Wioski Dziecięce chciały przeczytać rysunki dzieci, które przyjmują w tym okresie wraz z rodzinami uciekającymi ze stref wojennych.
Wojna w dziecięcych rysunkach
To właśnie z „wyblakłych kolorów, przerwanej narracji, zanikających granic i miast pogrążonych w otchłani” – wyjaśnia Organizacja – „maluchy opowiadają o tym, jak postrzegają przemoc toczącego się konfliktu” .
Mały kolor i nieruchome obiekty
Rysowanie zawsze było „narzędziem”, za pomocą którego dzieci od razu wyrażają swoje emocje i nastroje. „Porównując rysunki wykonane przez dziewczęta i chłopców z Ukrainy i Włoch”, wyjaśnia w notatce psychoanalityk i koordynator Komitetu Naukowego Sos Wiosek Dziecięcych Emanuele Caroppo, „widzimy, że we włoskich, choć na pewno emocjonalny wpływ wojny jest bardziej rozmyty”.
Z kolei na rysunkach ukraińskich dziewcząt i chłopców „obserwujemy, jak są ubogie w kolory, jak są nieruchome: stojący rower, smutna panda. Pojawiają się wtedy negatywne emocje”.
Rysunki dzieci „mówią” o ich emocjach
W analizie widzimy też elementy fizyczne, które służą do ochrony: „Wielkie hełmy z włosów, nauszniki”, ale także „miasta, które nie są posadzone na stałym gruncie, a wręcz zanurzone w otchłani, podczas gdy na ziemi jest tylko czołg po jednej stronie, krążownik wojenny po drugiej.
«Trudno sobie teraz wyobrazić, że dziewczęta i chłopcy, niezależnie od odległości od frontu, nie są dotknięci skutkami wojny», podsumowuje Caroppo.
Wrodzony optymizm dzieci
Ale jest jedna ważna rzecz. Bo obok tych wszystkich wyróżnionych elementów „są też rysunki świecącego słońca, wesołej myszki, która znajduje kawałek sera, żeby móc go zjeść, lody na plaży latem”.
Wyraźny znak, który oprócz lęku przed wojną pokazuje niezniszczalną nadzieję na pozytywną przyszłość, która sprawi, że znów zobaczą słońce i bez strachu zjedzą lody.
