Wszyscy zdradzają. Riccardo Scamarcio jest o tym przekonany i podczas gdy jego partner stawia naczynia do zmywarki kilka kroków dalej, szepcze swoim przyjaciołom mizerne szczegóły dotyczące swojego ostatniego wyczynu. Valerio Mastandrea i Valentina Cervi, para chroniona przed niebezpiecznymi pokusami, słuchają z zakłopotaniem. Bezpieczne … ale czy na pewno? Od pierwszego odcinka Gli infideli prowadzi widza na pole minowe. „Kiedy kobiety zdradzają, robią to z miłości, mężczyźni nie”, „Dzieci są katastrofą pary: od chwili, gdy przybywają po nią, pozostaje tylko rola matki”, a co mu zostało? Walcz z odwieczną kwestią rozmiaru. Co z pewnością ma znaczenie …
Niewierni
Gli infideli, reżyseria Stefano Mordini (Netflix, od 15 lipca), podejmuje format i temat z francuskiego tytułowego Les Infidèles z 2012 roku, który z kolei odwoływał się do włoskiego kina w odcinkach lat 60., Dino Risi i współczesnych. Valerio Mastandrea interpretuje trzech pięknych przedstawicieli współczesnej kolekcji męskiej, dwóch mężów, jeden naturalny i jeden bezwłosy oraz motyl (z ogonem): zdecydowanie najprzyjemniejszy.
Film, który nie zachwyca, ma ostre krawędzie …
Jestem szczęśliwy…
Podróż do dominującej kultury
Czy spodziewasz się, że sprowokuje to debaty?
Są mile widziani, biorąc pod uwagę, że jest to podróż do dominującej męskiej kultury i jej często nadużywanej siły. Kino służy do poszukiwania historii i narzędzi, które pozwolą wniknąć w najbardziej solidne i uspokajające aspekty kulturowe i stworzyć przynajmniej jedną szczelinę. Jeśli cały zamek się zawali, cóż, praca jest skończona. Taki film, który próbuje się pośmiać, niemal zawstydzony, z męskiego szowinizmu, z najbardziej zacofanych aspektów bycia mężczyzną, jest próbą wykonania właśnie tego zadania. Kiedy mi go zaoferowali, wcale się nie śmiałem. I nigdy nie odczuwałem tak wielkiej niechęci do postaci, które grałem. Ale wyzwaniem było okazanie empatii poprzez nienawiść do nich, aby widz mógł zobaczyć coś, co przypomina mu kogoś, a nawet samego siebie.
Po co traktować niewierność jako passe-partout?
Bo to stereotyp… Samiec myśliwy, samica kury, jak mówi moja bohaterka, oraz wiele innych oczywistych rzeczy. „Dla mnie i dla ciebie jest inaczej: ty otrzymujesz, a ja daję”. Człowiek odnosi sukcesy w swoim odwiecznym porównaniu z innymi mężczyznami, jeśli demonstruje klasę i styl w zdradzaniu partnera. I jest to jeden z najłatwiejszych aspektów do zburzenia. W moim życiu nigdy nie oszukiwałem za darmo lub lekko, zdarzyło mi się to zrobić, gdy musiałem sabotować związek, w którym byłem. Jestem kimś, kto się zakochuje, więc moja zdrada zawsze oznaczała zmianę tempa. Wszystkim nam też zdarzyło się zdradzić, jestem z tego bardzo dumny …
Przynajmniej doświadczył tego bólu. Cierpisz jak psy …
Zawsze mówię dzieciom, nie dajcie się narzucać dziewczynom. Ale to nie jest współczesny dyskurs, po prostu tak zostałem wychowany … Kiedy słyszę o zdradach, nudzę się jak cholera, bo bólu nie ma, cierpienie jest poważniejsze. Zdrada to mundur, który sprawia, że mężczyzna jest fajny, a prostytutka kobieta. Nigdy nie widziałem tego w ten sposób i nigdy nie odczuwałem tego jako bólu, ale jako potwierdzenie równych praw kobiet.
Parzysty. Nie jest to tylko kwestia wyników. Jak możemy sobie poradzić ze świadomością, że ci, którzy nas kochali, już nas nie kochają i nie znajdują nic lepszego, aby nas powiadomić, niż zranić?
To zależy od osobistych historii. I od etapów życia. Kiedy jako dziecko zostałem zdradzony i miałem mniej narzędzi do analizowania rzeczy, przeżywałem to z niewielkim bólem, ale nigdy jako atak na moją męskość. Potem, kiedy zostałem zdradzony, kiedy dorosłem … wtedy potwierdziłem wizję świata, którą przekazała mi kobieta, z którą dorastałem, moja matka. Kiedy miałem pięć lat, kiedy pozwoliłem sobie żartować z kuzynem na temat grupy półnagich prostytutek zebranych wokół ogniska, moja matka na mnie wrzeszczała. „To ludzie, którzy pracują, nie traktuj ich tak, nigdy!”. Moja mama wychowała mnie z myślą, że jeśli jesteś mężczyzną, nie możesz mówić i robić, co chcesz. A jeśli to zrobisz, nie możesz nie oczekiwać, że druga strona zrobi to samo. Zasady zaangażowania są takie same. Mam nadzieję, że film zostanie odczytany we właściwy sposób, ponieważ wiele mówi też o desperacji związanej z byciem mężczyzną …
W rzeczywistości istnieje przyznanie się do kruchości
Ten film to abc kruchości, powinniśmy go pokazać dzieciom. I zapytaj: „Czy to cię rozśmiesza? Pomyśl o tym. Dlaczego?" Nie żeby to był film pedagogiczny….
Jednak chcąc wyciągnąć z tego lekcje, co to może być?
Przemoc, z jaką mężczyzna reaguje na niezależność kobiety, na zmianę wyobrażenia o rodzinie, bierze się z jej słabości. Praca, którą należy wykonać, ma charakter kulturowy, a nie legalny. Kruchość jest przerażająca. Kiedy masz kłopoty i nie wiesz, jak się kłócić, najłatwiej jest zadać dwa ciosy, uczą cię tego jako dziecko. Odcinek z Valentiną w filmie mówi wiele, zwłaszcza o tym, jak się kończy.
Porywający szczęśliwy koniec rodziny
Nie, najpierw. Jest seks jako sposób na rekompozycję, powiesz łatwy sposób, zwyczajny. Istnieje jednak wyrafinowany wybór (przynajmniej próba), aby przeciwstawić się zwykłej relacji wzmacniającej.
Rodzina pozostaje jednak czynnikiem ochronnym. Pamiętasz Nicka Nolte w The Prince of the Tides? Kiedy decyduje się wrócić do swojej żony, do Barbary Streisand, która zapytała go: „Czy kochasz ją bardziej?”, Odpowiada: „Nie, tylko na dłużej” …
Chcę zacząć myśleć, że nawet idea, że samotni mężczyźni nie istnieją, że po rozstaniu wracają do siebie, to stereotypy, które można kwestionować. Znam mężczyzn, którzy czują się dobrze sami, i rzeczywiście uważam, że bycie samemu jest fundamentalnym krokiem w tworzeniu czegoś z drugą osobą. Skąd mam poznać samotne kobiety po czterdziestce, które mówią, że chcą związku, ale w rzeczywistości są w porządku w swojej niezależności. Moja mama wyszła za mąż w wieku 65 lat. Kobieta, która miała 19-letniego syna, który wychowywał go, pracując 8 godzin dziennie …
Włoskie samce
W filmie wybór obsady dwóch męskich typów jest interesujący: jest bardziej uspokajająca, a Scamarcio bardziej głupkowata … Wtedy w życiu jest o wiele mniej zmartwiony … postaciami, które postawiliśmy sobie za cel - przynajmniej według Mordiniego - aby zidentyfikować widza. Chciałbym, żeby było odwrotnie. Chciałbym, żeby mężczyźni, którzy oglądają film, powiedzieli sobie: „Ja też o tym myślałem, patrzcie, co za nieszczęście!”.
W rzeczywistości mężczyzn lubiących postać Scamarcio, który musi przywieźć do domu kobiece trofeum na konwencie biurowym, można dostrzec tu i ówdzie …
Bardzo smutne, żałosne, ale jest kilka …
Jean Dujardin o Les Infidèles, o którym napisał i wyreżyserował odcinek, powiedział mi: „To film o zdesperowanych biednych”
On ma rację. Nawet moja postać w odcinku, w którym jestem żonaty z Mariną Fois, jest zdesperowana (regularnie odwiedza klub, w którym relacja między klientem a prostytutką odbywa się przez dziury w ścianie, red.).
Kiedy żona się dowiaduje, szkicuje: gest miłości? Trudno kochać takiego mężczyznę …
Wolałbym zemstę. Dużo o tym rozmawialiśmy …
Jeden przeciwko drugiemu uzbrojony. Czy zdarza się to również wtedy, gdy reżyseruje swoją partnerkę, jak to zrobiła w swoim pierwszym reżyserskim filmie Ride, granym przez Chiarę Martegiani?
To był podwójny szczupak z niespodzianką … Chiara mówi, że skazałem ją na śmierć. Wczoraj rozmawialiśmy. Powiedziałem jej: „Ale czy nie mogłabyś być chirurgiem zamiast aktorką?”. A ona: „Problem w tym, że jesteście uciążliwi, przeszkadzacie, wszystko jest dla was łatwe”. Może to trochę upraszcza, ale dla aktorki we Włoszech to wszystko jest bardziej skomplikowane niż bycie astronautą.
Czy MeToo ma z tym coś wspólnego?
Oczywiście tam też praca do wykonania ma charakter kulturowy. Dziewczynie, która idzie na przesłuchanie trzeba powiedzieć, że musi tam iść przygotowana, a nie odklejona i że jeśli będziesz patrzeć na swoje cycki przez minutę za długo, to odejdziesz.
A do twojego syna Giordano, który ma 10 lat iz którego sypialni rozmawia ze mną przez Zoom, co by powiedział?
Uczę go wartości wady, im bardziej starasz się być doskonały, tym więcej zadajesz obrażeń. Zepsuty jest lepszy.
