Scena jest taka: mężczyzna i kobieta przed drzwiami. Jest prawie noc, księżyc może świecić tylko wysoko na niebie.
Jest zakłopotanie: co może być w tym momencie, kiedy musisz zdecydować, jak zakończy się wieczór. Drzwi należą do niej, to ona ma moc otwierania ich obojgu lub tylko sobie. Pod warunkiem, że w jakiś sposób chce przeforsować propozycję wejścia.
Oboje patrzą na siebie, bierze ją za rękę. Dzieli ich nieskończona liczba możliwych kombinacji.
Już czas: «Spędziłam miły wieczór - mówi z półuśmiechem. Ale to nie ten" .
Wiadomą kwestię, którą możesz sprzedać, jeśli jesteś niegrzeczny, ukradłem z Costellazioni Nicka Payne'a, tekst niedawno wprowadzony na scenę przez Elenę Lietti i Pietro Micci.
Historia miłosna opowiedziana prawami fizyki, która inscenizuje „teorię strun”, zgodnie z którą wszystko, co robimy lub czego nie robimy, można zrobić lub nie zrobić w ten sam sposób lub w inny sposób nieskończone wszechświaty równoległe.
Teoria, która zapewnia spektaklowi teatralnemu scenariusz, w którym sceny reprezentujące różne etapy związku można powtórzyć kilka razy, w różnych tonach i/lub z niewielkimi zmianami w żartach, co pozwala na różne wyniki być widzianym .
Jakby w naszym przypadku powiedziała tylko: «miałam miły wieczór», wciągając go do środka.Gra, która działa na scenie, chciałaby uwolnić nas od odpowiedzialności za nasze wybory, sugerując, że decyzja, którą podejmujemy tu i teraz, nie jest tą samą, którą podjęliśmy gdzie indziej iw innym czasie.
A jeśli wszystkie zmienne są możliwe w nieskończonych wszechświatach równoległych, to ta, która dotyczy nas teraz, ma niewielkie znaczenie. Piękne do myślenia, trudne do wykonania.
Kto wziąłby pożegnanie lekko, wiedząc, że gdzie indziej iw innym czasie to nie jest pożegnanie? Jeśli każdy wszechświat, który nas obejmuje, kreśli historię samą w sobie, nie ma ucieczki od dzisiejszego bólu, ponieważ nie ma rekompensaty gdzie indziej i w innej chwili za to, co dzieje się z nami tu i teraz.Pomyśl o tym następnym razem, przed byciem okrutnym w miłości.
Chcesz podzielić się z nami emocjami, wspomnieniami, refleksjami? Napisz do nas na [email protected] artykuły Antonelli Baccaro
