Droga Estero,
byłeś dla mnie inspiracją wiele razy i wielu innych, myślałem, że wyrażasz w bezpośrednich i jednocześnie pięknych słowach te same rzeczy, w które ja też uwierzyłem po latach kosztownych prób i błędów.
Jestem Millenialsem, który właśnie skończył 30 lat, przy pierwszym współżyciu możesz mówić mi E. I jestem też jedną z tych osób, które po różnych burzliwych interakcjach zdecydowały, że nigdy nie poświęci stabilność pary i zdrowie psychiczne przez kilka chwil emocjonalnego zamieszania, które wielu nazywa pasją lub miłością, dla mnie to nie jest miłość. Dla mnie ma to związek z szacunkiem, szacunkiem, troską i (dlaczego nie) potrzebą drugiego człowieka; Potrafię przywiązywać się do osób, które pokazały, że jestem godny zaufania, które podejmują kroki w stosunku do mnie nawet ze szkodą dla podniecenia, a co za tym idzie erotyzmu w ogóle.Dążę do współudziału i dzielenia się emocjami i jestem niezwykle chętny do dawania, troski o innych, kwestionowania moich stanowisk, aby zaakceptować stanowiska innych, aby stworzyć nową wspólną wizję.
Nie każdy jest taki jak ja, wiem. Tym razem wydawało mi się, że znalazłam w moim partnerze/konkubencie jedyną osobę, która mimo wszystko zawsze stawiała kroki w moim kierunku, osobę nieskłonną do silnych namiętności, ale na tyle niezawodną, że jak coś mówi to to robi, że jak mówi "Będę tam dla ciebie” wtedy jest. W końcu pomyślałem. Zamiast tego być może po 6 latach coś się zmienia albo uświadamiam sobie, że nigdy tak nie było.. Proszę o pomoc w próbie zrozumienia, czy to możliwe, że w pewnym momencie po prostu nie mógł już tego znieść, że nie do końca mnie rozumie , mieć obok osobę (jedyną w życiu), która też okazuje mu jakąś kruchość, która szuka szczerości i która prosi o cenę, nudę i trud bycia obok jej.Myślę, że to nie tylko moje wrażenie, ostatnio po prostu powiedział mi stanowczo: „Nie przestanę wychodzić z przyjaciółmi, raczej się rozstaniemy”, kiedy powtórzyłem, że jeśli wróci za późno z wypadów i obudzi się denerwuje mnie to, zwłaszcza jeśli dzień po pracy lub kiedy poprosiłam go, aby ponownie przemyślał szacunek, jakim darzy pewną swoją przyjaciółkę, ponieważ była dla mnie wyjątkowo niegrzeczna i po zobaczeniu mnie tylko raz i nigdy więcej (nic dziwnego ), poszła powiedzieć gangowi, że uważa mnie za godną pogardy osobę (jestem pewien, że słyszałem, jak używała określeń: głupi, nudny i śmieszny, żeby mnie zdefiniować) i było nieprzyzwoite i haniebne być zmuszanym do mojego obecność choćby na kilka minut. Zamiast tego nic nie osiągnąłem, żadną metodą, on nawet z tym jedzie na wakacje, ale nie przyjeżdża ze mną na weekend bo: „Ja nie mogę brać wolnych piątków, bo byłoby nam za ciasno z czasem ". Nie sądzę, żeby doszło do zdrady, on nie jest typem, ale może w jakimś sensie jest: zdrada moich oczekiwań i celowe ignorowanie moich podstawowych potrzeb emocjonalnych, aby bardziej skupić się na zabawie, znajomych, relacjach „czytaj” które nie wymagają poświęcenia.Być może dynamika szantażu już się rozpoczęła? Pomożesz mi
Dziękuję
N.
Odpowiedź Ester Viola
"
Ester Purple
Musisz przeczytać jeszcze raz, N.,
I znowu porozmawiaj o Valerii.
Była jedną z moich ulubionych koleżanek z liceum. Bardzo ładna, a jej głos śmiał się tak bardzo, że nigdy nie można było zrozumieć, jaka naprawdę jest ładna. Ale nie o to chodziło, mimo że mieliśmy po osiemnaście lat i bycie ładną było pierwszą rekomendacją do wyjścia w świat. Wszyscy mnie szukają, wszyscy mnie chcą. Valeria miała to wypisane na twarzy.
Spotkałem innych, takich ludzi. Gattemorte, czy jakkolwiek chcesz je nazwać. Możesz być na dwa sposoby, gattamorta. Gattamorta jest albo zupełnie bezinteresownym, który znajduje sposób, by sprawić, że umrzesz z miłości, nie robiąc nic, albo to inni, zawsze wesołe, puszyste, cekinowe postacie.Czy znasz śmiercionośną broń powierzchowności? Znasz tę błyszczącą, zaraźliwą powierzchowność, która stoi ponad wszelkim złem świata? Kiedy Céline w listach do przyjaciół mówi: życie nie rezerwuje nic prócz smutków i smutków, z wyjątkiem tych, którzy jeżdżą na nartach, lubię myśleć, że to Perseusz Calvina: Odciąć głowę Meduzie, nie dając się spetryfikować, Perseusz spiera się o to, co jest lżej, wiatry i chmury.
I podczas gdy ona była powiewem wiosny na Capri, dlaczego ja byłem niczym? Czytam! studiowałem! I nie rozumiałam, jak to się dzieje, że czytanie, studiowanie i bycie nadwrażliwą otchłanią nie opłaca się za trzy grosze. Co za niesprawiedliwość, która wydawała mi się.
W takim razie rozumiesz lepiej. Lekkość to czerwiec charakterów, sposób bycia w świecie, który mówi otaczającym Cię ludziom, że można być lepszym. Nie pogrążaj się w myślach, żądaniach, pytaniach i oskarżeniach.
Więc pewnie, Valeria też pewnego dnia przyszła na zajęcia płacząc z miłości, a Valeria była niezwyciężona. Miłość chce tego, czego chce, i to nawet nie codziennie. Wszyscy niepokonani muszą przegrać, a każdy imbecyl wygrywa, prędzej czy później.
W każdym razie przejrzyjmy je.
Rybia krew. Definicja obowiązująca pod Wezuwiuszem. Ludzie z niską temperaturą, nie lubi cię wystarczająco, ale prawda jest taka, że prawie nikogo nie lubi wystarczająco.
Znamy ich. Zamieszkują także inne obszary Włoch. Teraz narcyzm jest w modzie.
Ci, których to obchodzi, „ile” zależy od tego, jak się obudzą. Ci, którzy czują się z tobą dobrze, na równi z inną osobą. Ci, którzy mają swojego byłego na piedestale i mówią ci co pięć minut.
Potem są tacy, którzy zostali skrzywdzeni jako dzieci.
Ci, którzy piszą, a potem przepisują i tak dalej przez całe mile.
Ci, którzy postrzegają cię jako przyjaciela. Ci, którzy poprawili twój kredyt od czasu, gdy minął czas: jesteś trochę więcej niż przyjacielem. Takie, które po prostu nie wyrzucają cię z łóżka. Te, które „tak” i „nie” są tym samym. Te, które szczerze mówiąc, to ty przesadzasz, aby tak dramatyzować.Te, które należy traktować bardziej lekko.
„Im więcej mają drobnych wad, tym bardziej cię denerwują” - pisze Philip Roth.
Już to powiedzieliśmy: można tęsknić, rozpaczać, ekscytować się, pisać niekończące się wiersze, oddać się wierności wyobrażonej, poświęcić się, by czuć się źle, tęsknić prawie na śmierć. Umierać. A miłość zatroszczy się. Bo chce dwa. Dwa to miłość, jeden to fantazja.
Jakkolwiek potrzebujesz tego, co się stało dla następnego, który ci się spodoba, zachowaj ten e-mail jako szkolny przykład nadmiernie zaangażowanej osoby. Zawsze kończy się jako opuszczony, a ponieważ nadmiar przypadkowej miłości jest nienawistny, lepki, inwazyjny, niepokojący. Miłość nie może znieść niczego, zwłaszcza miłości za dużo.
W zwykłym, nadużywanym eseju Calvino o lekkości czytamy:
„Pierwszą konferencję poświęcę opozycji lekkość-waga i będę popierał racje za lekkością. Nie oznacza to, że uważam powody wagi za mniej ważne, ale tylko to, że myślę, że mam więcej do powiedzenia na temat lekkości.Po czterdziestu latach pisania beletrystyki, po zbadaniu różnych dróg i przeprowadzeniu różnych eksperymentów, nadszedł czas na poszukiwanie ogólnej definicji mojej pracy; Zaproponowałbym to: moja operacja polegała przez większość czasu na utracie wagi; Próbowałem odciążyć to postacie ludzkie, to ciała niebieskie, to miasta; przede wszystkim starałem się odciążyć strukturę opowieści i język. Na tej konferencji postaram się wytłumaczyć – sobie i Wam – dlaczego skłoniłem się do uznania lekkości za wartość, a nie za wadę.
Szybko zdałem sobie sprawę, że między faktami z życia, które powinny być moim surowcem, a ostrą, zwinną zwinnością, którą chciałem ożywić moje pisanie, istnieje luka, której wypełnienie kosztuje mnie coraz więcej wysiłku. Być może dopiero wtedy odkrywałem ciężar, bezwład, nieprzejrzystość świata: cechy, które natychmiast przyczepiają się do pisania, jeśli nie znajdzie się sposobu, by od nich uciec”.
Być bryzą, nigdy balastem. Oprócz miłości warto być lubianym wszędzie.
