W dniu 27 sierpnia 2020 roku, prawie półtora roku temu, Mario (imię własne), lat 43, od 11 lat sparaliżowany w wyniku wypadku drogowego, zwrócił się do Państwowej Służby Zdrowia z wnioskiem o wykonanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego Sąd interweniował w sprawie Cappato/Dj Fabo. Wyrok ten, który we Włoszech ma moc prawną, po raz pierwszy w naszym kraju zadeklarował prawo chorego do zwrócenia się do publicznej struktury narodowej służby zdrowia o sprawdzenie jego stanu zdrowia w celu uzyskania dostępu do dobrowolnej śmierci przez samobójstwo asystował.
We Włoszech wspomagane samobójstwo jest legalne, ale pod 4 warunkami
Od 2019 roku wspomagane samobójstwo jest zatem legalne we Włoszech, w obecności czterech warunków określonych przez Trybunał Konstytucyjny, który wyrokiem 242 stwierdzającym niekonstytucyjność artykułu 580 kodeksu karnego „w części, w której nie wyklucza ukarania tych, którzy [] ułatwiają wykonanie samoistnego i dobrowolnego zamiaru samobójczego osoby utrzymywanej przy życiu za pomocą zabiegów podtrzymujących życie i cierpiącej na nieodwracalną patologię, będącą źródłem cierpienia fizycznego lub psychicznego, które uważa za niedopuszczalne, ale w pełni zdolne do podejmowania swobodnych i świadomych decyzji, pod warunkiem, że te warunki i sposoby ich wykonania zostały zweryfikowane przez publiczną strukturę państwowej służby zdrowia, z zastrzeżeniem opinii właściwej terytorialnie komisji etycznej”.
Mimo to, aby dochodzić swoich praw, Mario, z powodu pułapek biurokratycznych i instytucjonalnych, musiał uruchamiać sądy, wysyłać ostrzeżenia, składać skargi i pisać listy do rządu, aby prawo ustanowione przez Trybunał Konstytucyjny było respektowane .
Dobre prawo powinno gwarantować prawa
Dobre prawo dotyczące końca życia pomogłoby zatem określić procedury gwarantujące prawa ludzi.
Niestety jednak, mimo że Parlament czekał ponad trzy lata od pierwszego wezwania Trybunału Konstytucyjnego, w ostatnich dniach debata, która rozpoczęła się nad tekstem podstawowym projektu ustawy o wspomaganym samobójstwie, jest rozczarowująca i nieadekwatna odpowiedzieć wszystkim tym, którzy chcą skorzystać ze swojego prawa wyboru pod koniec życia.
Jednolity tekst przyjęty przez właściwe komisje i wpłynął na salę sądową budzi więcej niż jedną konsternację, przede wszystkim dlatego, że tylko częściowo oddaje to, co zostało już zalegalizowane przez Trybunał Konstytucyjny w 2019 r. Od parlamentu zależy, czy uchwalić prawo, aby zakończyć niezbędny proces regulacyjny w celu uznania praw wszystkich chorych.
Pierwsza debata, która odbyła się w pustej sali, dała zdjęcie parlamentu, który nie jest zainteresowany stanowieniem prawa, do tego stopnia, że obrady zostały przełożone na okres po wakacjach, bez dat i terminów.
Aby prawo było naprawdę użyteczne, a nie stanowiło kroku wstecz, musi zatem rozwiązać te węzły, zawarte w tekście, a nie adresowane.
Dyskryminacja pacjentów
W odniesieniu do wymagań stawianych przez Trybunał Konstytucyjny prawo wymaga obecności nieodwracalnej patologii o złym rokowaniu lub nieodwracalnym stanie klinicznym, niepotrzebnie komplikując scenariusz jasno nakreślony przez Trybunał Konstytucyjny w odniesieniu do tego wymogu . Kolejnym wymogiem jest istnienie cierpienia psychicznego, które nie jest wymogiem możliwym i alternatywnym, jak przewiduje Consulta: w tym przypadku dochodzi do dyskryminacji między pacjentami. Następnie powtórzono niezbędny wymóg leczenia podtrzymującego życie, co skutecznie wyklucza wszystkie osoby, które chociaż cierpią na nieodwracalne patologie i są nosicielami poważnego cierpienia uznawanego za nie do zniesienia (pomyśl o strasznym raku, którego już nie można wyleczyć), nie są podłączone do maszyn lub nadal potrzebują podtrzymującej życie opieki zdrowotnej.
W odniesieniu do tych osób, umowa między stronami jest taka, że muszą one nadal żyć w swoim stanie cierpienia i mogą ubiegać się o pomoc medyczną w przypadku samobójstwa tylko w obliczu pogorszenia stanu, który uzależnia ich od zdrowia leczenia i tylko pod warunkiem, że w międzyczasie nie utraciły autonomii fizycznej.
Opieka paliatywna
Stałyby się obowiązkowym leczeniem, aby uzyskać dostęp do wspomaganego samobójstwa. Dopiero po zaangażowaniu się w proces tego typu i odmowie będzie można poprosić o pomoc medyczną w przypadku dobrowolnej śmierci. Prognoza, która powoduje tylko wydłużenie czasu dla tych, którzy nie mają czasu. Ponadto wydaje się, że wychodzi na jaw absurd, dla którego osoba, która nie rezygnuje z opieki paliatywnej, a więc chce ją otrzymywać do ostatniej chwili (pamiętajmy, że łagodzą one cierpienie), nie może wystąpić z wnioskiem o wspomagane samobójstwo.
Czas: 10 pasaży bez gwarancji odpowiedzi
W prognozach ujednoliconego tekstu konieczne będzie wykonanie 10 kroków, bez określania niezbędnych czasów. Wszystko to bez jakichkolwiek sporów, w którym to przypadku konieczna jest również interwencja Sądu.
Odmowa sumienia
Sprzeciw sumienia został wprowadzony w zatwierdzonym tekście poprzez listę sprzeciwiających się pracowników służby zdrowia. Możliwy byłby alternatywny sposób: na przykład ustawa o DAT ustawodawca zdecydował się zezwolić pracownikom służby zdrowia na podyktowaną sumieniem klauzulę sumienia w konkretnym przypadku, bez tworzenia zawsze listy sprzeciwiających się.
Są to kwestie, które należy odpowiednio uregulować, aby omawiana ustawa nie zawierała elementów niekonstytucyjności.
Debata w obu izbach parlamentu będzie mogła zmodyfikować tekst, eliminując obecną dziś dyskryminację, tylko w ten sposób będziemy mieli dobrą ustawę o wspomaganym medycznie wspomaganym samobójstwie, inaczej dla nas wszystkich będzie to być straconą szansą i będziemy musieli ponownie wystąpić do sądu .
Badany wniosek nie dotyczy eutanazji czynnej, zabroniona pozostaje możliwość zwrócenia się przez pacjenta o podanie leku, gdy sam nie może lub nie chce tego zrobić, art. 579 kk konfiguruje przestępstwo zabójstwa wyrażającego zgodę.
Stowarzyszenie Luca Coscioni
Stowarzyszenie Luca Coscioni promowało legalne referendum w sprawie eutanazji, a także wraz z innymi zebrało 1 240 000 podpisów pod referendum w sprawie częściowego zniesienia przestępstwa zabójstwa wyrażającego zgodę.
Po rozprawie w Trybunale Konstytucyjnym w celu sprawdzenia dopuszczalności dowiemy się, czy wiosną przyszłego roku Włosi zostaną wezwani do urn, aby anulować zakaz z 1930 r., który nie respektuje gwarancji przewidzianych w Karcie Konstytucyjnej, która weszła w życie życie w 1948 r.
Zakaz stoi w sprzeczności z uregulowaną już możliwością odmowy leczenia, wstrzymania trwających zabiegów podtrzymujących życie, dostępu do zabiegów paliatywnych z głęboką sedacją oraz dojścia do śmierci po godzinach, dniach.
Jaka jest różnica między tymi różnymi wyborami na koniec życia?
Ludowa wolność wyboru nie jest uznawana przez politykę, a także utrudniana jest przez brak stanowienia prawa w celu omówienia prawa dotyczącego eutanazji, zgodnie z regulacjami obowiązującymi w innych krajach.
Z prawnego punktu widzenia referendum jest źródłem prawa, które uchylając całość lub część tekstu prawnego, gwarantuje demokrację i ingeruje w system prawny, nawet jeśli rząd i parlament nie stanowią prawa.
W kampanii zbierania podpisów udało się już uzyskać ważny konsensus, wyrażający wolę normatywną, która chce doprowadzić do uchylenia powszechnego głosowania zdolnego do wprowadzenia czynnej eutanazji pod pewnymi warunkami przy zachowaniu ochrony i zakazów dla tych, którzy tego nie robią chcesz lub nie możesz się zdecydować.
