Tam Królowa Elżbieta i książę Filip uśmiechają się radośnie. Narzeczony, Beatrice of York i Edoardo Mapelli Mozzi w końcu powiedzieli „tak” Windsorowi, nawet jeśli potajemnie, bez wystawnej ceremonii. Z babcią, Beatrice of York ma bliską więź: na swój ślub dostała tę samą tiarę Mary, którą nosił brytyjski władca na swój ślub w listopadzie 1947 r. i odzyskała jedną ze swoich sukienek noszonych w 1962 i 1966 r. Gest wielkiej wzajemnej miłości. Jeden oświadczenie zdecydowało, że Beatrice of York.
X
Normalna sukienka Hartnell
Beatrice of York wybrała sukienkę stworzoną 26 lata przed jego narodzinami. Zaprojektował go i wykonał zabytkowy stylista dworski, Norman Hartnell, były twórca sukni ślubnej Królowa Elżbieta i jej siostra Małgorzata. Dlatego w pewnym sensie szczęśliwy garnitur. Obecni przebudowali go Projektantka królowej Elżbiety, Angela Kelly i Stewart Parvin. Brytyjski władca nosił go dwukrotnie: w 1962 roku dla przedpremierowego filmu Lawrence z Arabii na Leicester Square z aktorem Peterem O’Toole. A w 1966 roku na otwarcie brytyjskiego parlamentu. Bardzo prosta sukienka o geometrycznym kształcie z jedwabiu i tafty z wytłaczanymi rękawami i stanikiem wysadzanym jasnymi aplikacjami.
Posłuchaj podcastu Beatrice of York
Inspiracja z lat 20. XX wieku
Norman Hartnell zyskał sławę w latach dwudziestych XX wieku do tworzenia mundurów na zamówienie Selfridges. Później zaprojektował suknię ślubną królowej Elżbiety i wspaniały wygląd na koronację brytyjskiego władcy w 1953 roku. Nawet sukienka wybrana przez Beatrice of York ma nastrój lat dwudziestych, z pewnością bardzo romantyczny. Pracowała na angielskim dworze królewskim do lat sześćdziesiątych XX wieku: ostatnią zaprojektowaną suknią była ta na ślub Małgorzaty Anglii z lordem Snowdonem.
Historyczna tiara
Beatrice of York miała pozwolenie od swojej babci nosząca tę samą tiarę co na ślubie w 1947 roku. Tak dotyczy sławnych Maryjna tiara wykonana w 1919 roku i należał do królowej Wiktorii. Cenny klejnot był wcześniej noszony przez księżną Annę na jej ślubie z Markiem Phillipsem w 1973 roku. Został stworzony w 1919 roku przez dom jubilerski Garrard i podarowany królowej Marii, żonie Jerzego V, jako prezent ślubny. Następnie przeniosła się do Królowej Matki w 1936 roku i Królowej Elżbiety. Zawiera 47 diamentów. Wielki zaszczyt dla Beatrice. Dla porządku dziobania, hierarchicznego porządku Windsorów, klejnoty muszą podlegać precyzyjnej procedurze. Ale królowa Elżbieta chciała zrobić prezent swojej siostrzenicy, która musiała czekać na ślub.
