Nie, no cóż, jesteśmy już w fazie dwudziestej szóstej. Jak czas leci, kiedy dobrze się bawisz.
Faza pierwsza: wszystko zamknięte. Po całym cyklu neorealizmu, wszystkich filmach Felliniego, Bergmana, Orsona Wellesa i nowym kinie Korei Południowej, zaatakowałem sagę Avengers i różne święta Bożego Narodzenia w Cortinie na Karaibach, podczas rejsu itp. itp. Lubię urozmaicać.
Cieszę się, że oszczędziłem komputerowej pomocy moich dzieci, które jako osoby z cyfrowego świata, ale teraz studenci uniwersytetu, już dawno przezwyciężyły delirium uczenia się na odległość z grupą krewnych we wnętrzu. Będę na zawsze wdzięczny bogom Zooma. Zaoszczędzony z dziećmi czas wykorzystano na naprawienie wszystkich mocno podartych dziurek na guziki wspomnianych mieszkających razem mężczyzn.
Krok drugi: wydaje się, że ktoś może wrócić do pracy, większości nie, ale u mojego fryzjera o 9 rano jestem pierwszy na liście i to ważne, bo potem cały dzień mam do dyspozycji na szlifowanie zardzewiałych balustrad balkon.
Znowu w drodze
Krok trzeci: znowu w drodze. Aperitif z przyjaciółmi u mnie w domu, bo nie ufamy miejscowym. Sześciu na półpiętrze, bo nie ufam, że wejdą do domu. Matowy śmiech. Wszędzie ziemniaki i orzeszki ziemne. Jak tylko wychodzą, sprzątam pod drzwiami sąsiadki, a czas poświęcony na rozrywkę odpokutowuję, składając zeznanie podatkowe mojej osiemdziesięcioletniej cioci, która, biedak, sama nie jest do tego zdolna.
Krok czwarty: zarządca w imieniu kondominium ostrzega i grozi podjęciem kroków prawnych za hałas i nieprzestrzeganie przepisów dotyczących odległości. Wygląda na to, że pod jego wycieraczką znaleziono resztki wiórów i orzeszków ziemnych. Następnym razem, zanim się posprzątam, muszę pamiętać o wytrzeźwieniu. Lepiej, jeśli przyjrzę się również zeznaniu podatkowemu cioci. Nie chcę być aresztowany …
Krok piąty: gdybym chciał, w końcu mogłem pojechać nawet do Austrii i Grecji. Ale co ja będę robił w Austrii i Grecji? Po tej kwarantannie mogę teraz samodzielnie zrobić ciasto Sachera i tzatziki. A co ja też będę robił w Trentino, które canederli nie mają już dla mnie tajemnic?
Przeciwciała, takie jak myszy
Faza szósta: Zrobiłem test na przeciwciała. Mam nadzieję, że będę bezobjawowy, pozytywny i zasiedlony przez przeciwciała wielkości myszy.
Krok siódmy: oczywiście jestem negatywny na całej linii …
Krok ósmy: Niemal ofiarowuję się jako świnka morska, aby przetestować szczepionkę. Ponieważ jako gospodyni domowa nie otrzymuję pensji, może jako świnka morska coś mi płacą.
Krok dziewiąty: niektórzy biesiadnicy mówią, że dodają rtęć do szczepionki, a następnie zdalnie kontrolują gorączkę na odległość. Niezły pomysł: kiedy jestem zbyt zmęczony, kładę rękę na żarówce, mam czterdziestoletnią gorączkę i choruję od rodziny.
Krok dziesiąty: a teraz, gdy siłownie są również otwarte, zamierzam spróbować aerobiku w wodzie. A potem dostaję masaż. Rzeczywiście nie, najpierw masaż, potem aerobik w wodzie. Właściwie nie, tylko masaż, bez aerobiku w wodzie bo szlifowanie balustrad sprawiało mi ból w okolicy lędźwiowej a wilgoć mogła to potęgować. Ale może też lepiej odłożyć masaż: jak mnie za mocno pociera, zabiera samoopalacz, który zastosowałam w maju, a potem jeszcze muszę polerować drzwi garażowe antykorozyjnie. Z drugiej strony, moi mieszkający razem mężczyźni właśnie rozpoczęli trójstronny turniej ping-ponga, nie mają czasu na wypolerowanie domu.
„Ari-lockdown”
Faza jedenasta, dwunasta, trzynasta …
Faza dwudziesta trzecia: wszyscy w szkole.
Faza dwudziesta czwarta: kontr-zamówienie, wszystko online.
Faza dwudziesta piąta: pół w szkole, pół online, co drugi dzień. W razie wątpliwości wszyscy oglądają Maestro Manzi w telewizji. Nawet moje dzieci przypominające uniwersytet, które w wyniku tej blokady wróciły do statusu przedszkola.
Faza dwudziesta szósta: arilockdown. Tym razem zacznę od razu z klasycznym Franco i Ciccio. Pieprzyć Kurosawę i Eisensteina. Mam nadzieję, że tym razem kwarantanna nie potrwa długo, bo praca poza domem jest nieskończenie bardziej relaksująca.
