Czy Kopciuszek miał rację śpiewając, że „sny to życzenia”? Według niektórych nurtów myślowych zdecydowanie tak. Prawda jest taka, że interpretacja snów jest czynnością, która kwestionuje człowieka w każdym wieku. Inaczej, jasne. I różnymi metodami analizy, w zależności od wiedzy i wierzeń epoki, w której zostały wykonane.
Od czysto „wróżbiarskiej” koncepcji aktywności snów do psychologicznej rewolucji Freuda, który zamiast tego zaczął definiować sny jako przejaw nieświadomych pragnień człowieka. Istnieje wiele teorii leżących u podstaw interpretacji snów.
Sny jako wróżby i objawienia
Oneiromancja to sztuka wróżenia oparta na interpretacji snów. Ten rodzaj praktyk należy przede wszystkim do sfery religijnej i duchowej. To właśnie w tym kontekście można skontekstualizować pierwsze świadectwa snów, które przetrwały do dnia dzisiejszego.
W czasach przedchrześcijańskich sny uważano np. za magiczne wizje. Lub jako prawdziwe objawienia. To nie przypadek, że już w Starym Testamencie można znaleźć interpretatorów woli Bożej, takich jak Józef czy Gedeon, potrafiących odczytywać znaki Boże nawet we śnie. Zdolność zarezerwowana zatem tylko dla nielicznych, którzy w zależności od kontekstu historycznego, w którym ich łowimy, mogą być prorokami, ale także szamanami lub czarownicami. Sny jako wróżby lub objawienia.
Według ezoteryka i alchemika Cagliostro prawdziwość snów była związana z fazą księżyca, w której się objawiały. W ten sposób byłoby natychmiast zrozumiałe, czy to, co śniło się w nocy, było szczęśliwym lub złym snem, prawdziwym lub do rozszyfrowania.
Neapolitański grymas w interpretacji snów
Interpretacja snów grymasu, uważanego za „księgę snów”, nie mieści się w polu psychologii. Jest to czysta korelacja tego, co śni się w nocy z niektórymi numerami do gry w lotto. W rzeczywistości każdy element zawarty we śnie może być powiązany z jedną lub kilkoma liczbami.
Ten popularny zwyczaj był pierwotnie przekazywany ustnie. Dopiero później został przekształcony w prawdziwy przewodnik. Istnieje więcej rodzajów lokalnych grymasów, powiązanych z różnymi miastami. Najbardziej znany jest neapolitański, obejmujący setki różnych głosów. Krótko mówiąc, nie tylko „strach czyni 90”. A lista jest naprawdę długa i szczegółowa.
Interpretacja snów w kabale
Termin „kabała” oznacza zbiór ezoterycznych nauk judaizmu rabinicznego.Nie jest to wyznanie religijne samo w sobie, ale interpretacja mistyczna, której celem jest między innymi określenie natury wszechświata i istoty ludzkiej. Teorie te zostały następnie zastosowane również do interpretacji snów. Te, na przykład, są uważane za doświadczenia, które pozwalają człowiekowi nawiązać kontakt z nadczłowiekiem.
Między innymi, Cabal próbuje przewidzieć, co się stanie. Nieprzypadkowo uważa się, że korzenie obecnego grymasu neapolitańskiego mogą tkwić właśnie w tradycji żydowskiej Kabały.
Rewolucja Freuda
Die Traumdeutung to jedno z najsłynniejszych dzieł Zygmunta Freuda. Tom (przetłumaczony: Interpretacja snów) ukazał się w 1899 roku i jest uważany za kamień węgielny współczesnej psychoanalizy. Kiedy została opublikowana, myśl Freuda nie miała prawdziwej wartości psychicznej i często była kojarzona z zestawem zasad bliższych przesądom niż medycynie.
Ale dzięki Interpretacji snów Freud faktycznie zrewolucjonizował współczesną myśl. Według ojca psychoanalizy, w rzeczywistości musimy skupić się na tej części snu, która pozostaje w naszym umyśle po przebudzeniu, uznając ją za „oczywistą treść”. To historia, którą pamiętamy ze snu.
Próbując zidentyfikować i przeanalizować zasady, według których sny powstają i docierają do naszej świadomości, Freud mówił także o „treści ukrytej”. Jest to część snu odróżniająca się od „jawnej” iw przeciwieństwie do tej drugiej pozbawiona elementów symbolicznych. Do tego potajemnie nawiązuje sen.
Interpretacja „jawnej treści” snu pozwala zatem dotrzeć do „treści ukrytej” i dotknąć nieświadomości: najbardziej ukrytej części naszego myślenia. Podsumowując, zdaniem Freuda sny wywodzą się z działania nieświadomych pragnień, niedostępnych dla ego.Sposób na lepsze poznanie się. I uniknąć wszystkich represji, które sprawiają, że czujemy się (pozornie) bardziej zrelaksowani.
