Cześć Ester
Żyjemy w erze „Ghostingu” lub „Orbitowania”, dwa zjawiska (moim zdaniem) zrodzone z braku odwagi. Oto ja, 28 lat, prawie 29; dwa długie i ważne relacje, samotnie od 3 lat (może nawet dłużej, przestałem liczyć).
Ale znam go od 4 lat, wychodzimy na chwilę, to nie działa, niedojrzały klasyk. Znam inną osobę, wydaje się poważniejszy, ale myśl zawsze tam jest. Kiedy go spotykam, panika. Ale mój związek trwa, a on nadal krąży wokół mnie. Związek się kończy, znów się spotykamy, wszystko bardzo proste. Ale to trwa zbyt długo i pomimo mojego dość długiego pobytu za granicą.
I tak, niestety coś czuję. Próbowałem zamknąć. Proszę go o więcejklasyczna odpowiedź „jesteś ostatnią rzeczą, którą chcę stracić, ale boję się, że nie będę w stanie i sprawię, że będziesz cierpieć”. Ach. Pseudo-normalna osoba wysłałaby wszystko do tego kraju. Nie ja. Zatrzymuję się na chwilę, potem szuka mnie, cofam się. Następnie po prostu usuń wszystko, numery, zablokuj w sieciach społecznościowych.
Przez kilka miesięcy wszystko było w porządku. Potem wymyśla „tęsknię za tobą” i oczywiście złagodniałem. „Korespondencja” kontynuuje, „kiedy się widzimy” „chodźmy” „chodźmy”. Ale wtedy fakty pozostawiają wiele do życzenia, a nawet ich brakuje.
Oczywiście źle się czuję.
Oczywiście cały czas o tym myślę.
Oczywiście utrudniam to, że jeśli mnie szuka, mnie tam nie będzie, ale wiem, że nie dam rady.
Czysty masochizm? Czy jest jakaś nadzieja? A może kiedyś wyjdę?
DO.
Odpowiedź
Drogi C.,
to nie będzie elegancki poniedziałek, pierwszy i ostatni raz uciekam się do autocytu. Nienawistne praktyki, ale od 2015 roku do dziś nie było żadnych różnic w tym temacie, a zatem.
Ponieważ fakty pozostawiają wiele do życzenia, pytasz mnie. Orbitowanie, duchy, czat i inne sentymentalne gówno. Co się z nami stało, zaczerpnięte z książki, którą znam.
W 1999
do) miałeś kilka telefonów dziennie (klasyka, kiedy związek już się ustabilizował) plus kilka wiadomości - te dwie rzeczy można było bardzo dobrze wykluczyć;
b) nikt nie lubił pisać, przynajmniej nie zawsze i nie tak często, jak się nawzajem widząc. Z wyjątkiem tych, którzy mają już obsesję na punkcie internetu, pionierów czatu. Tych, którzy trochę przestraszyli wszystkich, zanim wszyscy stali się tacy jak oni.
W latach 2021-2022
do) zawsze zaczyna się od rozmowy. Często przyszłość zależy od jakości eksploracyjnych rozmów (przez „przyszłość” związku rozumiemy: wzajemne widzenie);
b) na początku, czyli właśnie wtedy, gdy powinno być łatwiej, trzeba się bardzo skrupulatnie przykładać. Na początku musisz być mniej lub bardziej niezapomniany, w tych trzech wierszach (jeśli przeczyta je ponownie następnego dnia i uzna je za interesujące, przepisuje je);
c) kilka z nich to za mało, jak to było w przypadku sms-ów - piszesz w sposób ciągły i całymi minutami. Relacja na żywo. Wychodzisz wyczerpany, naprawdę występuje syndrom zmęczenia czatem (zawroty głowy i rozpiętość uwagi, która jest zmniejszona);
d) jakby ilość straconego czasu nie była imponująca, jak na ekstremalny poziom zawodów pojawia się nowy problem ze zdjęciami. Oznacza to, że oprócz pisania do niego, czytania go, publikowania w sieciach społecznościowych (aby on też czytał, liczył Twoje upodobania i zdawał sobie sprawę, jak bardzo cię szanują nawet nieznajomi), musisz też być przyjemny na zdjęciach. Minimalny standard stał się: bardzo przyjemny na zdjęciach. A zdjęcia muszą się zmieniać przez cały czas, albo przez dziesięć sekund pomyślą, że wyglądasz ładnie pod jednym kątem. Z drugiej strony, jeśli dodasz 1500 szczęśliwych strzałów w ciągu roku, będziesz miał co najmniej 15 000 sekund, czyli 250 minut, a więc ponad 4 godziny.
Dzisiaj każdy jest połączony z każdym
Nie mylisz się całkowicie, nienawidząc tych lat wymuszonego globalnego współistnienia: jeśli go to nie obchodzi - mówisz - dlaczego komunikaty, opinie i komentarze zamiast bardziej spójnego „zostawię cię w spokoju”? Ale oczywiście dlatego, że nikt nie zostawia nikogo samego. Jaka jest najlepsza rzecz, aby stracić kogoś, kto umiera dla nas z miłości? Problemem tego okresu wirtualności nie jest to, co robią, ale to, jak decydujesz się to interpretować.
Oczywiście istnieją pewne okoliczności łagodzące. To była era, ostatni wiek, kiedy wciąż coś robiłeś, widywało się ludzi i czasami telefon się wyłączał. „Każdy jest połączony ze wszystkimi” nie istniał. Ktoś był z kimś połączony, ten był. Ale wymagało minimum zaangażowania, chwili zainteresowania, centymetra intencji.
Z drugiej strony, dla nieodwzajemnionych kochanków było tylko to, czego zawsze chciałem bardzo mocno, nigdy więcej nie chciałem odbierać telefonu. Teraz cię znajdują. Albo widzisz je online, rezultat jest taki sam.
Krótko mówiąc, zawsze znajdowaliśmy sposób, by spędzić go gorzej, gdy ktoś nas nie chciał. Czasami wymyślamy to dla siebie.
Jeszcze, jeszcze.
Może nie mylisz się całkowicie, mówiąc, że są to lata chore. Myśląc tak, nie mylimy się całkowicie nieodwzajemniona miłość, brzydsza niż jest teraz, nigdy nie była. Nie zmieniło się to, że każde „pisanie bez widywania się” zawsze wiąże się z współpracownikiem głupca. A żeby być głupcami, musisz przez to przejść, pisanie siebie jest nową wysypkową chorobą.
Wniosek
Jednak przechodząc od tego, co uniwersalne do tego, co szczegółowe i od inkluzji do działania, alternatywa jest następująca:
1) Zostaw to w spokoju. Zbierz siły psychiczne dostępne, by stawić czoła przedsięwzięciu: zrezygnuj. Ale powszechnie wiadomo, że miłość jest zwielokrotniaczem sił, a nieodwzajemniona osoba nie powie ci, jakie źródła energii może wykopać. Nie ma rozczarowania, że kochanek nie jest w stanie obrócić się w nadziei. I dlatego, jak zawsze, zdecyduje się
2) Czekaj.
Telefon, wiadomość, wizualizacja, coś w rodzaju, że wstajesz z sofy. Czekam, aż sprawy się poprawią, na ich rozwiązanie, na dobry obrót, na lepszy. Czekając, aż spadnie z nieba, „minęło mnie”. Miłość ma to samo znaczenie, co poczekalnie.
Prześlij swoje złe, skomplikowane, pokręcone, udręczone lub po prostu „pomieszane” historie o związkach[email protected] (a otrzymasz odpowiedzi).
