Strach. Panika. Apokalipsa.
Obecna sytuacja zdrowotna wysuwa naszą najbardziej emocjonalną stronę na pierwszy plan. Ale pojawienie się naszego dziedzictwa uczuć i emocji jest czasami postrzegane z podejrzliwością, jakby tylko niewiarygodne i niekontrolowane odpowiedzi mogły płynąć z tego źródła. Zamiast tego są energiami, które działają na naszą korzyść, jeśli wiemy, jak nimi zarządzać.
Zarażanie emocjonalne jest pozytywne
«Koronawirus to z pewnością także epidemia emocjonalna, ale zarażenie dotyczy również inteligencji, które wymieniają informacje, badań naukowych, które działają online! ” wyjaśnia Fabio Sbatteva, profesor psychologii ratunkowej na Katolickim Uniwersytecie w Mediolanie. „Wszystko, co wiąże się z kryzysem zdrowotnym, monopolizuje nasze przemówienia i naszą uwagę, ale reaktywność jest pozytywnym znakiem zdolności immunologicznej organizmu społecznego. Emocje są zasobem innym niż objaw patologiczny! ».
Strach to nie panika
«Ważne jest, aby rozróżniać emocje uważane niemal za synonimy„Sbattella precyzuje” Strach jest pierwotną wrodzoną emocją, która służy przetrwaniu i aktywizuje nas w obliczu niebezpieczeństwa. Pierwszym instynktem człowieka nie jest atak ani ucieczka, ale zbliżanie się do niebezpieczeństwa, niemal jego wąchanie, ponieważ jest nim zaintrygowany. Jest to reakcja, która pojawia się, gdy zatrzymujesz się, aby obejrzeć wypadek drogowy na drugim pasie autostrady. Obserwujemy, żeby zapanować nad sytuacją, bo trzeba zrozumieć »- analizuje.
Inną rzeczą jest niepokój, który jest lękiem antycypacyjnym: ciało reaguje, zanim obawiający się fakt się ujawni. Odpowiednie zachowanie, jeśli ma na celu zmierzenie się z nadchodzącym testem, takim jak egzamin, destrukcyjne, jeśli jest aktywowane z dużym wyprzedzeniem, miesiąc przed egzaminem. Wówczas lęk pochłania ogromną ilość energii psychicznej, ale nie okazuje się, że jest skuteczny. Skoncentruj się na wyzwaniach teraźniejszości, na codziennych problemach, na praktycznych zadaniach, jeśli chodzi o umiejętności manualne, dziś bardziej niż kiedykolwiek fortelem stosuje się, aby je kontrolować ».
Uważne oddychanie
Wreszcie panika. Co jest niewłaściwe, aby uznać za równoważne strach: ktoś na to reaguje, podczas gdy panika zatrzymuje osobę. Zapobiega myśleniu. wpadający w panikę nie idą do super, żeby najeżdżać puszki z półek. w ogóle nie wychodzi z domu. Na szczęście jest to rzadka sytuacja, którą można spróbować rozwiązać, koncentrując się na oddechu. - Biorąc długie, pełne wdechy, wracasz - powiedział, zaczynając od pierwszego istotnego elementu, oddychanie i cnotliwym łańcuchem pozwala reaktywować wszystko inne, najpierw automatyzmy, potem zdolność myślenia ”.
Daj się poruszyć i zrozum
Bardzo ważną rolę w tym kryzysie zdrowotnym odgrywają media i emocjonalność, która przenika większość informacji. Ryzykowna sytuacja, pisze Anne Cécile Robert w Strategii emocji (Eleuthera Ed): «Gniew, emocje, ale także współczucie lub empatia są osadzone w sercu relacji społecznych kosztem innych sposobów poznania, takich jak rozum lub refleksja»Pisze analityk Le monde diplomatique. „Bycie wzruszonym jest łatwiejsze niż myślenie” - kontynuuje francuski dziennikarz - „a redukcja każdego z nas do wrażliwości skłania nas do skupienia się na skutkach, a nie na przyczynach, osłabia to zdolność jednostki do dokonywania wyborów, decydowania, wiedzy” .
Szkoła kompetentnych emocjonalnie
Przerobić emocjonalne doświadczenia z tych tygodni, z pewnością będzie to zadanie na zajęciach, kiedy nauczyciele i uczniowie spotkają się ponownie, gdy wrócą do normalności. Taka postawa jest normą w klasach, w których Matteo Bianchini, jedyny we Włoszech nauczyciel z katedrą wychowania afektywnego, w szkole Pestalozzi City (publicznej i eksperymentalnej) we Florencji. „Znajomość emocji jest tutaj przedmiotem z oceną, która kończy się na karcie raportu i realizowana jest według programu nauczania - tak samo jak historia czy angielski - od ponad 20 lat. To nie nagły przypadek dręczyciela na służbie lub żałoba uderza w klasę, która powoduje zamknięcie książek i zeszytów, aby poradzić sobie z uczuciami i uczuciami, wyjaśnia nauczyciel, nawet jeśli pojawią się kłopoty „przestań i pomyśl o tym”. Bianchini i koledzy pracują w rzeczywistości przez długi czas: „Dzieci pozostają z nami do 14 lat, to długi czas, w którym budują przynajmniej cztery piąte swojej osobowości” - mówi pedagog. „Dziś wierzę, że doświadczamy powracającego analfabetyzmu emocjonalnego. W obliczu szerzącej się impulsywności emocjonalnej dążymy do wydobycia krytycznej świadomości, wzmocnienia rozbieżnego myślenia. W dzisiejszym świecie, który tak boleśnie się zmienia, posiadanie solidnego emocjonalnego życiorysu jest tak samo ważne, jak posiadanie „dobrego fundamentu” ».
Rzeczywistość i algorytmy
„Błędem jest jednak nadal patrzeć na emocje tak, jak czynili to filozofowie greccy i łacińscy, którzy chcieli je zdominować rozsądnie”, ostrzega Giorgio Nardone, psychoterapeuta założyciel Centrum Terapii Strategicznej w Arezzo, autor m.in. instrukcji użycia Emocji (Ponte alle Grazie). Wręcz przeciwnie: „Obecne egzaltowanie racjonalności łudzi nas, że możemy kontrolować każdy aspekt naszego życia za pomocą liczb i algorytmów, ale to właśnie czyni nas kruchymi w bardziej ludzkich aspektach” - podkreśla terapeuta.
Siła rozumu
To właśnie badania naukowe muszą skłonić nas do porzucenia nadmiernej wiary w nadrzędną kontrolę rozumu. Nardone wyjaśnia: „Dziś wiemy, że emocje powstają w najbardziej oczekiwanej części mózgu, w palencephalon, a ich ekspresja jest aktywowana jako autonomiczna reakcja niezależna od świadomej woli, umieszczona w najbardziej„ nowoczesnej ”części umysłu, śródmózgowie. Czasami reakcja jest bardzo szybka, jak w przypadku strachu, który powoduje reakcję w ciągu kilku tysięcznych sekundy, innym razem jest powolna i uporczywa, jak w przypadku bólu spowodowanego żałobą ”. Jak już wykazano, mówi terapeuta, paleoencephalon może wpływać na śródmózgowie, ale nie dzieje się odwrotnie. Emocje mogą kształtować nasz sposób życia lub myślenia, ale w niewielkim stopniu są przez nie kierowane.
Oswajanie tygrysa
Nawet mówienie o „wychowywaniu do emocji” może być mylące, mówi Nardone. Ponieważ po raz kolejny sugeruje, że to racjonalna wiedza robi różnicę. „Wolę mówić o uczeniu emocji, umiejętności ich orientowania się i wspierania. Musimy zachowywać się jak linoskoczek, który biegnie po linie po przepaści, opierając się na balansie, który trzyma w dłoni, aby utrzymać równowagę, lub jak jeździec, który oswaja własnego wewnętrznego tygrysa na plecach. " I konkluduje: „Strach należy zaakceptować i wspierać, aby przekształcił się w odwagę, ból musi zostać pokonany, aby go przezwyciężyć, złość musi zostać skierowana i wypłynięta, aby dać mu możliwość wyrażenia się w nawet produktywny sposóbprzyjemność musi być doświadczana i przeżywana, pozwalając jej przebywać w określonych przestrzeniach i czasach ”.
Napraw uszkodzone emocje
Zamiast tego wyzwaniem jest prowadzenie „laboratoryjnych” badań nad emocjami Michela Balconi, która kieruje jednostką badawczą w dziedzinie neuronauki afektywnej i społecznej Katolickiego Uniwersytetu w Mediolanie. Z definicji eksperymenty naukowe muszą być mierzalne i powtarzalne, uzupełniane przez wszystkie „śmieci” życia codziennego. Wiele osób pyta, co mają wspólnego ze sferą emocjonalną?
«Do naszych badań używamy przenośnych nieinwazyjnych urządzeń, za pomocą których badamy napięcie mięśni i zmianę mimiki, postawę. Nie interesuje nas tylko klasyfikacja, które obszary mózgu są zaangażowane w tę lub inną sytuację. Nasze badania mają na celu naprawę stanu emocjonalnego, gdy jest to konieczne, jak w przypadku chorób fobicznych lub ciężkich zaburzeń lękowych, z neurofeedbackiem. Dzięki mechanizmom treningowym, wyjaśnia naukowiec, jesteśmy w stanie modyfikować sygnał odpowiedzi mózgu na stresujące bodźce. „Możliwe jest interweniowanie w czasie rzeczywistym w jego procesach elektrofizjologicznych, poprzez emisję fal, które pozwalają mózgowi na modyfikację i samoregulację.” Nie jest to oczywiście świadoma odpowiedź, lecz pośredniczona w ukrytym poziom, biorąc pod uwagę, że emocje przemieszczają się po alternatywnym obwodzie woli.
Twórz kopie pięknych wspomnień
„Jesteśmy znacznie bardziej wrażliwi na ból i strach niż radość”, kontynuuje ekspert neuropsychologii poznawczej. „Informacje, które przechowujemy na temat zdarzeń niepożądanych, pozostają trwale zapisane w obwodach mózgu, a nawet wspomnienia związane z największymi radościami blakną z biegiem lat.Jednak każdy może zbudować mentalną przestrzeń oporu w obliczu emocjonalnego zarażenia strachem lub bólem. Wytrwałość w kultywowaniu przyjemnych nawyków, rozmowa z przyjaciółmi, opieka nad zwierzakiem: wydają się maleńkimi kawałkami mozaiki istnienia, ale robią różnicę. Tworzą rezerwę pozytywnych emocji, zewnętrzną pamięć, która jest zawsze nienaruszona i zdolna do naprawy naszego emocjonalnego komputera, gdy zerwana zostanie szermierka i wszystko wydaje się stracone ”.
