Uznając granice, ze względu na pośrednictwo między często diametralnie przeciwstawnymi stanowiskami, jest to dobre prawo. W szczególności doartykuł 15 brzmi: „Regiony, w porozumieniu z uniwersytetami i szpitalami, promują aktualizację personelu medycznego i sztuk pomocniczych w zakresie problemów świadoma i odpowiedzialna prokreacja, włączone metody kontroli urodzeń, w trakcie ciąża, na temat porodu i stosowania najnowocześniejszych technik, bardziej szanujących integralność fizyczną i psychiczną kobiet oraz mniej ryzykowne dla przerwania ciąży”.
„Pigułka aborcyjna” od 2009 roku także we Włoszech
W 2009 r. Metoda farmakologiczna została również wprowadzona we Włoszech wraz z pozwoleniem na dopuszczenie do obrotu RU486, z dużym opóźnieniem w porównaniu z innymi krajami europejskimi (20 lat po Francji) i aczkolwiek z nietypową procedurą, która naruszyła zasady wzajemnego uznawania. Ta metoda w wielu warunkach jest niewątpliwie „nowocześniejsza, bardziej szanująca fizyczną i psychiczną integralność kobiet i mniej ryzykowne "niż chirurgiczne, i jest szeroko wykazane, że nie doprowadziło to do „trywializacji” wyboru aborcji i nie doprowadziło do przerażającego wzrostu stosowania dobrowolnego przerywania ciąży, czego obawiają się jej przeciwnicy.
Aborcja w innych krajach
Przynajmniej w pozostałej części świata w ciągu 7 tygodni od braku miesiączkifarmakologiczne IVG jest zabiegiem ambulatoryjnym. We Włoszech wytyczne wydane w 2010 roku przez Ministerstwo Zdrowia narzucają zwykłą hospitalizację od momentu podania pierwszego leku, mifepristonu lub RU486, do momentu wydalenia produktu poczęcia, tj. co najmniej trzy dni, łóżka szpitalne skradzione tym, którzy ich naprawdę potrzebują.
Limity czasowe
W zdecydowanej większości krajów farmakologiczne IVG jest możliwe w dziewiątym tygodniu ciąży, podczas gdy we Włoszech limit jest ustalany arbitralnie w ciągu 7 tygodni, pomimo faktu, że karta techniczna mifepristonu (RU 486), zatwierdzona przez AIFA, podaje limit dziewięciu tygodni. Jest to procedura wybrana i preferowana przez wiele kobiet, które uparcie o nią proszą, pokonując wszelkie trudności związane z wytycznymi, które w 2010 roku były już nienaukowe, ale które dziś są obrażające ich godność i godność operatorów.
Przerwanie w nagłych wypadkach Covid-19
Awaria koronawirusa sprawiła, że fortyfikacje w obronie tych wytycznych stały się jeszcze bardziej niezrozumiałe i niespójne. Biorąc pod uwagę wskazania do maksymalnego ograniczenia dostępu i pobytu w szpitalu, aby zmniejszyć ryzyko zarażenia, czołowe towarzystwa naukowe rekomendowały faworyzowanie ambulatoryjnego postępowania farmakologicznego, z jedną wizytą w szpitalu lub nawet wyłącznie w telemedycynie, z możliwością samodzielnego zakupu leków przez kobiety, na wzór takich krajów jak Francja i Wielka Brytania.
Obowiązek hospitalizacji we Włoszech
Dokładnie odwrotnie niż w naszym kraju, gdzie procedura farmakologiczna, polegająca na większej liczbie dostępów i dłuższym pobycie w szpitalu, została uznana za bardziej ryzykowną, aw wielu strukturach została poważnie ograniczona i zablokowana, sprzyjając ucieczce do operacji.
Dlaczego artykuł 15 ustawy 194 jest ważny
Artykuł 15 ustawy 194 przypomina regionom o ich obowiązkach. Dlatego też, powtarzając postulaty, które złożyliśmy już w latach 2021-2022 i potwierdzone apelem sieci pro-choice RICA, zwracamy się do Regionów o wykonanie tego zadania. Zacznijmy Region Lacjum, który jako jeden z nielicznych został przyjęty do szpitala dziennegoprosząc o pilne spotkanie z Prezydentem i właściwym radnym, ale jesteśmy gotowi skierować nasze prośby do innych regionów, nawet tych, które uparcie bronią obowiązku zwykłej hospitalizacji.
Ponieważ 194 powinno zostać zmodyfikowane
Ustawa 194 kończy 42 lata i powinna zostać zmieniona w wielu punktach, ponieważ nadszedł czas, aby państwo uznało prawo do samostanowienia oraz zdolność i kompetencje kobiet do decydowania o swojej ciąży. Nie ustajemy jednak w jego obronie i żądaniu jego pełnego zastosowania.
