SKŁADNIKI X 4:
ziemniaki 150 g
suszona fasola pinto, namoczona
2 marchewki
1 laska selera
300 g ziół (lub szpinaku)
2 cukinie
100 g groszku (mrożonego)
1 por
2 rzepy
200 g obranej dyni, pokrojonej w kostkę
1 cebula
8 pomidorków koktajlowych
1 kość szynkowa
2 liście bazylii
1 gałązka pietruszki
3 łyżki oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia
sól, pieprz (opcjonalnie)
Oczyść, umyj i pokrój warzywa w kostkę. W rondelku z oliwą zrumienić cebulę i por razem z szynką. Następnie dodaj warzywa, zaczynając od tych, które wymagają dłuższego gotowania.
Pozostaw do smaku na kilka minut, często mieszając, a następnie zalej dużą ilością gorącej i osolonej wody. Doprowadź do wrzenia i kontynuuj gotowanie na małym ogniu przez około godzinę. Na koniec dodaj posiekaną natkę pietruszki i bazylię. I jeśli chcesz, posypką pieprzem.
Czy chciałbyś odświeżyć klasykę o pikantną nutę, brązowy por, cebulę i szynkę z dodatkiem mieszanka przypraw wbita w moździerz: nasiona kolendry, koper włoski, kardamon, dodanie skórki z limonki prawie pod koniec gotowania.
Lub podawaj minestrone w towarzystwie sosu śmietanowego z tartym imbirem i skórką z cytryny oraz pestkami małego kawałka laski wanilii.
Ps. Trudno nie ulec pokusie mrożonej zupy, ale to danie bogate w świeże warzywa (z wyjątkiem niestety groszku, jeszcze nie sezonowego) zasługuje na okazję.
Pomysł na wystrój
Michetta na pierwszym planie pełni funkcję „tożsamości”: jesteśmy w Mediolanie tradycji, gdzie spotykają się smak i surowość. Podstawowe naczynia i szklanki, te z trattorii, których (prawie) już nie ma. Sztućce, design. I spójrz na marmury: są inspirowane wysokoburżuazyjnymi domami z lat trzydziestych XX wieku. Super cenne, super surowe, jak chciał pewien Mediolan.
NA STOLE Seria sztućców Alessi „Milano”, stojak ceramiczny, talerze ceramiczne, szklanki, półlitrowe, łyżka Medagliani, marmurowe płyty salvatori „Gris du Marais”.
