Czasami w historii kina piżamy i koszule nocne były tak kultowe, jak najbardziej spektakularne suknie wieczorowe.
Koszula oversize i gołe nogi
Oczywiście mała czarna sukienka ze Śniadania u Tiffany'ego, która usankcjonowała więź między Audrey Hepburn i projektantką Givenchy, jest niezapomniana; ale kto nie pamięta koszula smokingowa, bardzo elegancka i oversizowa, z którą aktorka spała w filmie? Ten wygląd w komplecie turkusowa maska i zatyczki do uszu z chwostamijeśli chodzi o styl, nie mogła zazdrościć nienagannej małej czarnej sukience.
Również Jane Fonda ubrała się męsko w Barefoot in the Park: w niebieską piżamę męski garnitur miał na sobie tylko górę, pozostawiając gołe nogi na widoku dla Roberta Redforda. Alternatywa? Bluza o niskim kroju i oversize'owym krojudo użycia zamiast sukienki, jak w Flashdance.
Piżama
To zawsze pewność, zwłaszcza w chłodniejsze dni. Pocieszający w potrzebie, jeśli jest w miękkim polaru to jak obejmujący uścisk, którego nie zrezygnowalibyśmy nawet po przemianie z Bridget Jones w jej najczarniejszych chwilach w Kim Basinger w 9 i pół tygodnia.
Halki i babydoll
Tam Halka Kim Basinger w słynnym filmie Adriana Lyne'a w rzeczywistości wszedł do zbiorowej wyobraźni jako symbol uwodzenia: prosty i biały, ukrywał parę równie szczerych, sieciowych samoregentów. Nic bardziej niewinnego. Podobnie jak cielisty obraz Gwynet Paltrow w The Tenenbaums (2001). Albo lekka jedwabna koszulka w kwiaty Michelle Pfeiffer w kolorze Scarface (1983), z otwartym frontem, który dziś mogliśmy bardzo dobrze zobaczyć na niektórych it-girls jako punkt kulminacyjny stylu ulicznego.
Szaty czy suknie wieczorowe?
Chociaż ma swój własny urok w stylu vintageobcisła sukienka bieliźniana z koronkowym wykończeniem autorstwa Maggie „the Cat”: aka an Elizabeth Taylor z wielką pasją próbuje odzyskać swojego męża Paula Newmana w filmie Kot na gorącym blaszanym dachu (1958).
W końcu najbardziej przebadane stylizacje domu to tylko te z przeszłości. Kiedy hollywoodzkie divy Złotego Wieku miały zawsze uczesane i bardzo eleganckie szlafroki, które dziś byłyby mylone z sukniami wieczorowymi. Ten piękny w białej satynie autorstwa Lauren Bacall w The Big Sleep (1946) lub kimono Marlene Dietrich w Shanghai Express (1932); nie wspominając o czerwonym aksamicie, którym Rossella O'Hara doprowadzała Rhetta Butlera do szaleństwa w Przeminęło z wiatrem. Prawdziwy kult.
