Nie nazywaj ich porami skórnymi: w rzeczywistości są to brodawki, małe narośla skórne charakteryzujące się pogrubieniem warstwy rogowej naskórka i zmianami chromatycznymi skóry. Oprócz tego, że są nieestetyczne, w niektórych przypadkach pod naciskiem mogą być również bolesne. Co zatem zrobić, aby rozwiązać problem? Zapytaliśmy profesor Pucci Romano, dermatologa i prezesa firmy Skineko.
Rodzaje i obszary występowania
«Istnieją różne rodzaje brodawek: zwykłe lub wulgarne, które często nazywamy porami; brodawki płaskie, zwane młodzieńczymi, które są mniejsze i liczniejsze i pojawiają się głównie na grzbiecie dłoni oraz na twarzy; brodawki podeszwowe, które pojawiają się na podeszwie stopy i wreszcie brodawki odbytowo-płciowe lub kłykciny.Występują również warianty o nietypowych kształtach, takie jak szypułkowe lub kalafiorowate, głównie na głowie i szyi, często także w okolicach powiek. Występują częściej u osób z ciemnym fototypem lub w populacji Negroidów. Pomyśl tylko o aktorze Morganie Freemanie”, wyjaśnia profesor Romano.
Grupa wiekowa i rodzaj skóry
«Najczęstszym typem są brodawki zwykłe, z częstością występowania około 70% ogółu. Następnie brodawki podeszwowe i płaskie. Brodawki odbytowo-płciowe są stosunkowo rzadkie. Dotykają głównie dzieci w wieku szkolnym, ze szczytem w wieku od 10 do 15 lat. Fototyp wpływa również na jego początek. I często jest znajomość. Osoby cierpiące na atopowe zapalenie skóry są bardziej podatne na tę infekcję wirusową. Odmienny charakter mają brodawki łojotokowe lub rogowacenia łojotokowe, będące wyrazem nieregularnego i zmienionego zgrubienia skóry. Te ostatnie nie mają charakteru wirusowego – podkreśla ekspert.
Przyczyny
«Zwykłe brodawki charakteryzują się nieregularną powierzchnią, zmienną wielkością i zaokrąglonym kształtem i występują głównie na grzbiecie dłoni i palców oraz w okolicy paznokci. Rzadziej występują na dłoniach, łokciach i kolanach. Przyczyną są pewne szczepy HPV, wirusa brodawczaka ludzkiego. Czynnikami ryzyka są te, które ułatwiają zaszczepienie się tych szczepów wirusów: przede wszystkim zarażenie przez bezpośredni kontakt z brodawkami innych osób lub z własnymi brodawkami, tzw. część ciała do drugiej. Ten stan występuje jednak znacznie rzadziej niż myślisz. Wszczepienie wirusa zależy prawie wyłącznie od kruchości immunologicznej skóry i ogólnie organizmu», kontynuuje profesor Romano.
Czy i kiedy interweniować
«Wiele pospolitych brodawek nie wymaga żadnego leczenia. Decydujesz się je usunąć tylko ze względów estetycznych. Co więcej, w wielu przypadkach ustępują samoistnie w okresie od roku do pięciu lat. Jednak ich usunięcie w wielu przypadkach może przynieść efekt przeciwny do zamierzonego. Usunięcie tych, które znajdują się na przykład na podeszwach stóp, może prowadzić do bardzo długiej rekonwalescencji, a nawet wynikających z tego problemów ortopedycznych. Istnieje kilka metod leczenia brodawek, takich jak roztwory kwasu salicylowego, które są stosowane bezpośrednio na brodawkę przez kilka tygodni. W niektórych problematycznych przypadkach stosuje się terapię fotodynamiczną, w innych, jeśli brodawki są izolowane, usuwa się je ostrą łyżeczką, zwaną łyżeczką. Zabieg, którego absolutnie nie polecam. Zamiast tego lepiej sięgnąć po środki homeopatyczne, takie jak nalewka macierzysta z thuya, która często okazała się bardzo skuteczna w promowaniu samoistnego rozwiązania” – podsumowuje ekspert.
