Słowa mogą leczyć. Zwłaszcza jeśli ktoś z odpowiednim doświadczeniem we właściwym czasie Ci powie lub napisze to tak, jak w tym przypadku.
Rodzice zwykle przypominają swoim dzieciom: „Musisz słuchać tego, co mówię, ponieważ mam większe doświadczenie”, ale często, jak to się dzieje obecnie podczas sytuacji kryzysowej związanej z koronawirusem, nawet rodzice mogą zaniemówić. Przestraszony, niespokojny o przyszłość rodziny, o pracę, która się trzęsie, o jutro, którego już nie można sobie wyobrazić. Dlatego poprosiliśmy profesora Fulvio Scaparro, znanego psychologa, który był już wykładowcą na Uniwersytecie w Mediolanie i założycielem Stowarzyszenia GeA-Genitori Ancora, o pozwolenie na opublikowanie na iODonna listu, który obecnie wysyła do mediatorów rodzinnych. Stowarzyszenie, które pracuje od 33 lat, towarzysząc rodzinom w fazie separacji i rozwodu.
Z nadzieją, a nawet pewnością, że jego zachęta, by tym razem być dobrym przykładem dla naszych dzieci, pomoże wielu, pokazując im, jak reagować na przeciwności losu. Nawet w kruchości i niepewności.
Oto list, który podzieliliśmy na rozdziały dla ułatwienia czytania:
Drodzy Rodzice,
osobiście iw imieniu Prezesa GeA Parents Ancòra Chiara Vendramini, wiceprezes MEDEFitalia Gisella Pricoco oraz wszyscy koledzy i koledzy z obu Stowarzyszeń, pragnę wyrazić naszą bliskość tym z Państwa, którzy bezpośrednio lub pośrednio cierpią z powodu konsekwencji Covid19 pandemia to dotknęło nasz kraj i nie tylko.
Szanujemy zasady
Wydostaniemy się z tego, ale teraz potrzebne jest wspólne i solidarne zobowiązanie każdego w domu, w pracy, w społeczności, w której żyjemy. Pierwszym obowiązkiem jest przestrzeganie surowych reguł, do których przestrzegania zachęciła nas nauka i władze z najwyższym poczuciem odpowiedzialności.
Metafora łososia
Jeśli może służyć jako plik zachęta, Przypominam tym, którzy czytali naszą książkę „Pacyfikowanie relacji rodzinnych”, że wyobrażałem sobie łososia jako totemiczne zwierzę mediatora. To zwierzę, dzięki niesłychanym wysiłkom i niebezpieczeństwom, płynie w górę rzeki pod prąd, aby wykonać zadanie, które powierzyła mu natura: być płodnym. To, co łosoś robi z natury, dobry mediator robi przez kulturę.
W obliczu przeciwności losu
Poza metaforą, kiedy znajdujemy się w czasach poważnego kryzysu, musimy odwoływać się do wszystkich naszych sił aby osiągnąć cele, które wskazały nam natura i kultura: nie tylko przetrwać, ale także żyć razem i zawsze razem pokonajcie przeciwności że życie nas nie oszczędza.
Sojusz rodzicielski
Dobry mediator wie, jak ważne są paradoksy, bo w chwili, gdy się spotyka ojcowie i matki na wojnie ze sobą, wbrew wszelkim dowodom, które sobie wyobraża, po zakończeniu mediacji już nie wrogami, ale sojusznicy we wspólnym zobowiązaniu rodziców który będzie trwał przez całe życie. Rozdzielone razem: piękny oksymoron, piękny paradoks, trudny do osiągnięcia, ale czasami nam się to udawało.
Zachowujemy poczucie ciągłości
Pewne sugestie, o które prosił rodzice niepokoją się teraźniejszością i przyszłością swoich dzieci, w tych mrocznych dniach wydają się nam przydatne dla każdego, dorośli i dzieci. W czasach poważnego kryzysu dzieci - ale także my, dorośli - potrzebują powietrza utrzymanie ciągłości istnienia. W cytowanym powyżej tomie pisaliśmy: „Aby nie dopuścić do pogłębiania się problemów, trzeba w miarę możliwości zapobiegać zagrożeniu poczucia ciągłości istnienia dzieci, pozbawiając ich witalności i mechanizmów obronnych. Wszyscy wiemy, jakie to jest złe zagrożenie: doświadczyliśmy tego na własnej skórze lub widzieliśmy to w naszej działalności zawodowej, jako lekarze i wolontariusze w szpitalach, jako pracownicy socjalni lub jako psycholodzy zajmujący się ochroną dzieci w sytuacjach kryzysowych, czy to klęsk żywiołowych, czy wojen, w tym domowych . Jeśli środowisko życia dziecka nie jest w stanie chronić ani jego fizycznego przeżycia, ani jego psychicznej witalności i płodności, należy przede wszystkim dołożyć wszelkich starań, aby zainterweniować w to środowisko, aby aktywować wszelkie zasoby, aby dziecko mogło dalej żyć. ważne relacje ”.
Znowu dobry przykład
Nadszedł więc czas, aby zamknąć się w domu takim, jakim jesteśmy udowodnić naszym dzieciom i najsłabszym członkom naszej rodziny ze względu na wiek lub stan zdrowia, jak reagujesz na przeciwności losu, jak są zawarte i udręka jest zwalczana i lęki wywołane przez niewidzialnego wroga, takiego jak wirus. Tak daleko jak to możliwe nadal pracujemy i studiujemy, odkrywamy przyjemność ze wspólnych zajęćwięcej rozmawiamy między sobą, wymieniamy słowa nadziei, a przede wszystkim zachowujemy rytm i ja rytuały, które naznaczyły nasze życie w domu przed pandemią. Jeśli wszyscy zrobimy to, co musimy, za jakiś czas wrócimy do życia i wyrażania na świeżym powietrzu radosnej i żywej natury - być może za dużo - która zwykle charakteryzuje nasz kraj.
Pamięć przeżyć
Ostatnia rekomendacja: my nie zapominamy to bolesne doświadczenie, którego doświadczyliśmy w ostatnim stuleciu ze wszystkimi ciężkimi przeciwnościami losu, które nas dotknęły: epidemie, wojny, prześladowania, klęski żywiołowe, terroryzm. Nie jest to dobra metoda, co również wynika z naszych doświadczeń jako mediatorów rodzinnych. Być przygotowanym na nieprzewidywalne (kolejny paradoks) musimy zachować pamięć o naszych doświadczeniach i tych, którzy nas poprzedzili. „Ci, którzy nie pamiętają przeszłości, są skazani na jej powtarzanie” (George Santayana).
Teraz i na zawsze, Odporność
Przesłanie, które staramy się przekazać naszym rodzicom podczas mediacji, jest tym samym, którym powinniśmy się ze sobą dzielić: mimo wszystko damy radę. Nic magicznego ani głupio pocieszającego. Bez względu na przeszłość, teraźniejszość, nie mamy lepszego wyboru niż dziś pracować na rzecz lepszej przyszłości. Jest nazywany odporność: gotowość do wstawania po każdym upadku. Pomóżmy sobie nawzajem, ponieważ ludzkie doświadczenie pokazało, że właśnie po drodze przygotowywana jest jaśniejsza przyszłość przekształcamy każdy kryzys w szansę.
Fulvio Scaparro
