Celiakia to trwała nietolerancja glutenu, substancji obecnej w różnych zbożach, takich jak pszenica, jęczmień, żyto, orkisz i kamut. Jego rozpowszechnienie wzrasta. Według Ministerstwa Zdrowia w 2019 roku we Włoszech liczba chorych na celiakię sięgnęła 225 418. Spośród nich 158 107 to kobiety, a 67 311 to mężczyźni. Szacuje się, że dotyczy to 1% populacji, ale tylko jedna trzecia otrzymała diagnozę. Aby uświadomić społeczeństwu tę chorobę, 16 maja obchodzony jest Światowy Dzień Celiakii. Szczególną uwagę poświęca się najmłodszym. Ponieważ wczesna diagnoza może wiele zmienić.
Celiakia: kobiety są bardziej dotknięte
Według Ministerstwa Zdrowia: „Celiakia jest patologią autoimmunologiczną, o podłożu genetycznym, dotykającą głównie populację kobiet i wyzwala się, gdy układ odpornościowy, odpowiedzialny za obronę organizmu przed bakteriami, wirusami i innymi wrogowie przez pomyłkę zaczynają atakować zarówno gluten, jak i transglutaminazę tkankową obecną w komórkach organizmu. Odpowiedź immunologiczna u kobiet jest szczególnie szybka i agresywna, prawdopodobnie dlatego, że kobiecy układ odpornościowy wyselekcjonował i uwrażliwił się na czynniki zakaźne, aby móc poradzić sobie z infekcjami poporodowymi.
wierzchołek góry lodowej
Prawie 400 000 pacjentów nadal nie wie, że ma celiakię. W rzeczywistości celiakia jest w dużej mierze zanurzona, jak góra lodowa, z której wyłania się tylko wierzchołek. Wielu nie rozpoznaje objawów lub nie ma żadnych skarg. A to opóźnia diagnozę.Choroba często objawia się w młodym wieku. Dlatego jeśli dziecko lub nastolatek zarzuca w szkole lub w domu zaburzenie, które może sugerować celiakię, należy skontaktować się z pediatrą rodzinnym i wszystko zgłosić. Zamiast tego unikaj autodiagnozy: jest to zadanie, które należy do specjalisty pediatry. Diagnoza jest formułowana na zakończenie procesu diagnostycznego z udziałem zespołu lekarzy różnych specjalizacji.
Celiakia: objawy
Ból brzucha, wymioty i biegunka po jedzeniu to typowe objawy celiakii. Tak jak niski wzrost i nadmierna szczupłość mogą wskazywać na obecność choroby. Nawet zły nastrój i brak energii mogą być spowodowane nietolerancją. Inne objawy pojawiają się wtedy dopiero po specjalistycznych badaniach. Biorąc pod uwagę mnogość objawów, wspólnych dla bardziej rozpowszechnionych chorób, rozpoznanie celiakii może być trudne. Dlatego ważne jest, aby nie wykluczać tego jako ich przyczyny.Niezbędna jest większa uwaga ze strony rodzin, które w przypadku najmniejszego podejrzenia muszą zgłosić to pediatrze lub lekarzowi pierwszego kontaktu.
Kiedy uderza w dzieci
Trudność w identyfikowaniu objawów „estetycznych” jest jedną z przyczyn opóźnień w diagnozie, które u dzieci mogą wpływać na rozwój psychofizyczny i powodować inne problemy zdrowotne. „Trudność w rozpoznaniu celiakii może wynikać z braku objawów, nawet u osób z grup ryzyka, takich jak osoby z cukrzycą lub członkowie rodziny pierwszego stopnia osób z celiakią. Następnie pojawiają się „nietypowe” objawy, takie jak zmiany szkliwa z podatnością na rozwój próchnicy, drobne plamy łysienia lub bielactwa, plamy na paznokciach, aż po często nierozpoznane zmiany skórne. Wiele z tych objawów to klasyczny obraz opryszczkowego zapalenia skóry, stanu związanego z celiakią, charakteryzującego się swędzącymi grudkami (zmianami) i pęcherzykami na łokciach, ale możliwe również na kolanach, kości krzyżowej, pośladkach i potylicy” – wyjaśnia lekarz. Angela Calvi, kierownik Regionalnego Centrum Referencyjnego ds. Celiakii IRCCS Gaslini w Genui.
