Możesz oglądać Mary Poppins z taką samą szczerością jak za pierwszym razem, jak dziś wieczorem Rai 1 o 21:25? Prawdę mówiąc, tak, w rzeczywistości, wbrew jakiejkolwiek hipotezie, film Roberta Stevensona z 1964 roku - kamień węgielny imprez i dzieciństwa - ma więcej sceny i ustaw zmiany tak często, jak myślisz, że pamiętasz. To znaczy zawsze te zwykłe. Początkowa scena zejścia Mary do Londynu zawieszonej na (mówiącym) parasolu w kształcie papugi; taniec kominiarza; herbata od wujka Maryi, która zamienia się w spotkanie w powietrzu. Albo jak miło jest spacerować z Mary, z nianią, Bertem, Jane i Michaelem na spacer po malowaniu kredą. Zamiast tego zapomnij o zmianach tonu, drobiazgi, podkreślenie ołówkiem dzieła, które po obejrzeniu filmu Ratując pana Banksa w 2013 roku jest to zaciekła transpozycja książki bronionej aż do śmierci przez jej autora, P. L. Traversa.
Ponieważ jest to przetłumaczona opowieść o jego ojcu i jego rodzinie. Mary Poppins przybywa, aby opiekować się dziećmi w odpowiedzi na ogłoszenie w gazecie, ale tak naprawdę ratuje swojego ojca, pana Banksa i właśnie poprzez lekcje, których uczy swoje dzieci. Każdy dodatek, który widzisz w filmie, jest więc nie tylko zabawą zgodnie z logiką Disneya, ale przede wszystkim niezbędny. Uczuciowo. Ale nawet tam, gdzie wynik walki między Waltem (Disneyem) a autorem, na przykład pingwiny kelnerskie wykonane w animacji, autentyczna obrzydliwość według Traversa, Obiekty Mary Poppins są mniej mdłe z czasem osadził się na nich wizerunek Julie Andrews, pieśni, starszej pani karmiącej gołębie pod kolumnadą katedry św. Pawła.
Rzeczywiście, kiedy w dzisiejszym projekcie rozpoznamy formę, która mogłaby być taka sama, jeśli nie ta z oryginalnego filmu, ponieważ istnieje również kontynuacja z lat 2021-2022 - Powrót Mary Poppins - zamiast tego wyzwala się fala uczucia. Jak kiedy Amélie znajduje - znowu mówiąc o być może niebezpiecznym sentymentalizmie - pudełko z przedmiotami dorosłego dziecka wetknięte w ścianę. Nie należą do niej, ale ona wie, kiedy mają dla niego znaczenie.
