Są tacy, którzy myślą o ceremonii ukończenia szkoły jak o przyjęciu rodzinnym
Następnie napotykasz niesamowitą rzeczywistość kogoś, kto właśnie został katapultowany na bardzo szczęśliwą sesję ukończenia szkoły, która była pomiędzy zakładane na buty za kolano, mikro spódniczki, rozcięcia, dekolty i zawrotne szpilki wydawało się być w ostatnim odcinku reality show.
Kiedy błąd związany z ubiorem, stylem i wyglądem, czy jakkolwiek zechcemy to nazwać, może przerodzić się w horror.
Piękno formalne: jak się ubrać na ukończenie szkoły
Otóż, ponieważ wbrew temu, co wyobrażali sobie optymistyczni autorzy nowej etykiety, wielu nie zdecydowało się na szyk, ale szok, to odzież, która szczegółowo to deklaruje.
Ale to jeden z momentów, które nie chcą wyjątków i można je rozwiązać w tym, co określiła Irene Brin, nauczycielka lekkiej i inteligentnej prozy, subtelnego humoru i ironicznej etykiety „Formalizm” w jego Słowniku sukcesu, porażki i stereotypów (Sellerio, po lewej). Formalizm jako „Przydatna, ekonomiczna i wolna od ryzyka obrona. W każdej chwili życia, w każdej trudności, w każdej niepewności przyjmuj wykrochmaloną pomoc. Bądź formalny, a będziesz niepokonanyponieważ będziesz stosować, być może surowo, zasady życia obywatelskiego i nie będziesz w stanie przypisać różnych obowiązków tym, których chciałeś przyjąć ”.
Aby więc się nie pomylić, prostota, czyli spodnie / spódnica i bluzka lub garnitur, ale jeśli marynarka nie ma nawet towarzystwa t-shirtu, zbliż się do ostatniego guzika, by uniknąć efektu fatalnego dekoltu. Wyeliminuj super obcasy, jeśli tempo przypomina niestabilną żyrafę. Schludny wygląd, ale bez palety kolorów na twarzy lub punkowe sztuczki, zwłaszcza że większość stopni naukowych odbywa się rano i po południu.
Jeśli uważamy, że elegancja jest wynikiem rozumowania, odczuwania, autonomii osądu, poważne ubieranie się na tę okazję staje się gestem oryginalności, a nawet odwagi.
W małym biurze jak w Parlamencie: zasady przy biurku
To rozumowanie, ale i metoda, która mogłaby kierować gestami, postawami, wyborami nawet w jednym z podstawowych wydarzeń życiowych: rozmowie kwalifikacyjnej. Gdy nasz wygląd jest bardziej wymowny niż słowa i mówi o celach, przyzwyczajeniach, edukacji.
W każdym razie byłoby to fundamentalne nie ubieraj się ponieważ jest to gra trwająca bardzo krótko, a nawet nie posuwająca się do skrajności. Tak więc, równowaga: brak spódnic nieco dłuższych niż pasek, przezroczystości, zapierająca dech w piersiach przyczepność, rockowe kolory, mocne akcenty. Również nic nowego, jeśli nie masz pewności, czy będziesz go nosić na co dzień, preferuj ubranie, w którym czujesz się pewniej i które już czasami nosisz.
A teraz stwórzmy własne, co Romelu Lukaku, środkowy napastnik Interu, powiedział do młodego Sebastiano Esposito 21 grudnia podczas meczu Inter-Genua: „Przekonaj się i strzel gola”. Jak rzeczywiście się stało.
Ale są chwile i okazje, które powinny być formalne, jak Montecitorio i miejsca polityczne, które nie dają możliwości. Nie trzeba nawet czytać „Cywilizacji dobrych manier” Norberta Eliasa (nie jest to jednak zabronione i otwiera drzwi do „dobrego świata” i „pięknego świata”), aby wiedzieć, że z czasem ustalono ubiór, który można zmienić, ale nie całkowicie znieść. Prawdą jest, że, jak wskazała była przewodnicząca Izby, Laura Boldrini, „nie na podstawie ubioru ocenia się zdolność kobiet do wykonywania ich pracy parlamentarnej. Jakby kobiety miały zadowolić estetykę pana Mollicone, który bierze na siebie moralizator. Nawet koledzy-mężczyźni czasami interpretują modę w wątpliwy sposób ».
Tylko Zapamiętaj, Federico Mollicone jest zastępcą Braci Włochów, który w lipcu ubiegłego roku, narzekając na to na sali sądowej, postanowił zamieścić na Facebooku wraz z galerią (później usuniętą ze strony). Tytuł,Witamy na plaży Montecitorio„I tak dalej, zdjęcia z imieniem i nazwiskiem, z topami, bezrękawnikami, sandałami. „Jeśli mężczyźni nie mogą pozostać w klasie bez kurtki, koledzy mogą też założyć przynajmniej koszulę lub bluzkę”. Zapewne bolałoby to szanownego Salviniego, ówczesnego wicepremiera i ministra spraw wewnętrznych, który zapytany o drażliwy problem zbyt niskich posłów odpowiedział: „Nie mam nic przeciwko…”.
Albo nie? Właściwie istnieje również regulacja w tej sprawie, które zdaniem Prezydium nigdy nie zostały naruszone i byłoby interesujące do przeczytania. Mądrze Françoise Sagan w swojej Le Petite Robe noir zauważyła, że „nikt nie ubiera się, aby olśnić inne kobiety lub je zirytować. Ubieramy się, żeby się rozebrać ». Ale nie zawsze i nie zawsze.
Kapelusz na weselu: tak czy nie?
Ta zasada obowiązuje również w przypadku małżeństwa: wydarzenia tak ekscytującego, radosnego i towarzyskiego, że nie ma diwy, gwiazdeczki, VIP-a ani domniemanej osoby, która nie próbuje tego powtórzyć kilka razy. Jednak według Irene Brin, która napisała w latach sześćdziesiątych, „dziewczyna, która świadomie i pogodna postanawia wyjść za mąż, powinna zachowywać się poważnie i studiować mężczyzn: zostanie szczęśliwą żoną”.
Dodajemy, że należałoby też się uczyć sukienka na ceremonię, która jest teraz mylona z wieczorową, bardzo obcisły stanik w kształcie serca i hiperboliczny dekolt. Przynajmniej szal lub stuła jest niezbędna, a dotyczy to również druhen, które pamiętają, że cekiny i cekiny powinny świecić dopiero po zachodzie słońca. I nie zapomnij o tym całkowita biel jest zarezerwowana dla panny młodej, a gościom zezwala się na pastelowe kolory, kwiatowe odcienie, a nawet geometryczne nadruki, o ile jest to ceremonia w dzień i latem.
Ogólnie nikt już nie nosi kapelusza, woląc pokazać bogate, falowane włosy, często długie. Jeśli ktoś nie chce zrezygnować z czapki, która może być bardzo fajnym dodatkiem, zapytaj jednak, czy nosi go mama Panny Młodej. W przeciwnym razie pogódź się z tym i zapomnij o tym w domu.
Co do reszty, lepiej pozwolić przemówić inteligencji serca i nawykowi pomniejszać to, kim się jest i co się robi. Stylowo.
Teraz to wiemy kto czuje się doskonale ubrany, jest pewny siebie, nawet w najtrudniejszych sytuacjach. Jakie pogrzeby i żałobę, gdzie kult tradycji, niezwykła wrażliwość niezbędna do prawidłowego i eleganckiego zachowania, przywiązanie, podpowiedź, w co się ubrać, jak długo nosić czarne, potem czarno-białe, szare i fioletowe (ale są teraz bardzo odległymi celnikami).
Uczestnictwo w pogrzebie jest bolesne dla tych, którzy kochali zaginioną osobę i będą za nią tęsknić, ale perfidna Irene Brin zauważyła: „Czy synowa, niezmiennie znienawidzona przez swoją teściową, musi towarzyszyć trumnie, czy nie? ? Wiedząc, że wszyscy będą szeptać: „Wyobraź sobie, że nawet nie zaprosiłby jej na śniadanie” „.
Dyskretna wskazówka: zachoruj na grypę i zostań w łóżku przez co najmniej kilka dni, a następnie przeżyj umiarkowaną żałobę w zwykłym czarnym garniturze lub sukience i ciemnych pończochach. Wiosną czy latem nawet ciemnoniebieskie lub czarno-białe, bez względu na to, czy masz 20 czy 40 lat, ponieważ zawsze są to idealne kolory. W każdym razie pogrzeb jest hołdem, aktem czułości, a nie zemstą.
