Rak wieku dziecięcego jest dziś chorobą uleczalną, ale nadal jest główną przyczyną śmierci pacjentów pediatrycznych, po chorobach zakaźnych. We Włoszech jeden rak na 200 dotyka dziecko, około 1400 przypadków rocznie. Aby pokonać tę chorobę, 15 lutego obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Walki z Rakiem Dziecięcym, ustanowiony przez WHO w celu informowania i rozwiązywania problemów dzieci i młodzieży chorych na raka oraz ich rodzin.
Rak wieku dziecięcego na świecie
Wyeliminuj ból i cierpienie dzieci walczących z rakiem i osiągnij do 2030 roku co najmniej 60% przeżywalności wszystkich dzieci, u których zdiagnozowano raka.Taki jest cel Światowej Inicjatywy WHO na rzecz Walki z Rakiem Dziecięcym. Każdego roku na całym świecie diagnozuje się raka u ponad 400 000 dzieci i nastolatków w wieku poniżej 20 lat. Około 80% pacjentów pediatrycznych żyje w krajach o niskich dochodach, a 80% z nich umiera na raka, ponieważ nie otrzymują prawidłowej diagnozy ani możliwości leczenia. Ponad 100 000 pacjentów mogłoby wyzdrowieć każdego roku, gdyby im również zagwarantowano terminową diagnozę i dostęp do leczenia, tak jak ich rówieśnicy w krajach najbardziej rozwiniętych.
Popraw przeżycie
Zgodnie z tym, co wyjaśniają eksperci Fundacji AIRC: „W latach 70. 3 na 10 dzieci przeżyło raka, dziś 3 na 4 wraca do zdrowia. Największe uzdrowienia są konsekwencją zaangażowania lekarzy i badaczy, którzy zbadali i zrozumieli specyfikę nowotworów najmłodszych oraz opracowali nowe metody leczenia. Najczęstszymi nowotworami wieku dziecięcego są białaczki (33%), w szczególności ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniaki (16%), nowotwory ośrodkowego układu nerwowego (13%), nowotwory autonomicznego układu nerwowego (8%) w tym nerwiak niedojrzały, nowotwory tkanek miękkich mięsaki (7%), następnie nerki, kości, siatkówki, tarczycy i inne rzadkie formy”.
Możliwe przyczyny
Przyczyny powstawania nowotworów u dzieci są nadal mało znane, z pewnymi wyjątkami dotyczącymi rzadkich nowotworów spowodowanych mutacjami genetycznymi (takimi jak siatkówczak zarodkowy czy guz Wilmsa), które w wielu przypadkach są związane z czynnikami dziedzicznymi. Jednak mutacja genetyczna rzadko wystarcza, aby spowodować rozwój guza: często wchodzą w grę inne, wciąż nieznane czynniki, które prowadzą do przekształcenia zdrowych komórek w komórki nowotworowe. Przyczyna 90% nowotworów wieku dziecięcego jest nadal nieznana.
Czynniki środowiskowe
«Jeśli chodzi o czynniki środowiskowe, które często lądują w doku, wiemy, że generalnie mogą one odgrywać rolę w powstawaniu nowotworów, ale w większości przypadków nie jest możliwe ustalenie pewnej korelacji między czynnikiem chemicznym lub fizycznym a wystąpieniem pojedynczego przypadku raka. Dlatego trudno jest ustalić konkretne strategie profilaktyki.Nadal jednak ważne jest przyjęcie przez instytucje tzw. zasady ostrożności w celu wdrożenia środków chroniących dzieci przed narażeniem na niektóre substancje uznane za szkodliwe (np. zanieczyszczenia spalinami samochodowymi) lub rakotwórcze (bierne palenie papierosów)» , kontynuują eksperci.
Rodzice nie są winni
Wszyscy pediatrzy i onkolodzy powtarzają to rodzicom dręczonym poczuciem winy za niezdrowe nawyki, być może nawet w czasie ciąży, które mogły spowodować raka u dziecka. «Rodzice nie ponoszą odpowiedzialności za raka, który niestety zaatakował ich dziecko, ale mogą pomóc swoim dzieciom w zapobieganiu przynajmniej niektórym nowotworom. Mogą np. zaszczepić dzieci przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, aby uniknąć raka wątroby, a młodzież przeciwko HPV, aby zapobiegać nowotworom szyi i jamy ustnej” – podkreślają eksperci Fundacji AIRC.
