Menopauza często oznacza dla kobiet nagłą zmianę fizyczną i psychiczną, która prowadzi je do odejścia od przyjemności seksualnej i jej pożądania. Z drugiej strony, dobrostan seksualny każdego człowieka jest niezwykle ważny, ponieważ jest jednym z aspektów, który w największym stopniu przyczynia się do samozadowolenia i spełnienia. Dotyczy to również upływu lat i zmian fizjologicznych zachodzących w czasie. Dlatego nie należy godzić się z utratą libido i faktem, że „starzeje się”. Nauka i medycyna opracowały rozwiązania, które prawie zawsze przywracają równowagę seksualną kobietom w okresie menopauzy.
Menopauza i andropauza, pewna różnica
Między 60 a 80 rokiem życia 55% mężczyzn i 45% kobiet utrzymuje regularną aktywność seksualną. Wraz z odkryciem inhibitorów 5-fosfodiesterazy (Viagra, Cialis, Levitra) nauka zaoferowała mężczyznom doskonałe rozwiązanie na problemy z wydajnością, które pojawiają się i zwiększają częstość występowania na przestrzeni lat i jeśli dla nich starzenie się jest bardziej stopniowe, dla kobiet nagle pojawia się menopauza moment, w którym co najmniej 50% zaczyna mieć problemy seksualne.
Utrata pożądania i hormony
Jeśli z jednej strony nauka i kosmetyki oferują rozwiązania, które sprawiają, że „nowe pięćdziesiątki” wciąż wyglądają jak małe dziewczynki, to często między prześcieradłami zaczynają pojawiać się objawy seksualne, przede wszystkim spadek pożądania i zanik sromowo-pochwowy, który sprawia, że współżycie jest bolesne.
Co to są globulki Prasteronu (DHEA)
Spośród obecnie wielu proponowanych rozwiązań, globulki Prasteronu (DHEA) są najnowsze pod względem czasu i koncepcji. Atrofię sromowo-pochwową leczyliśmy zawsze podając estrogeny, sądząc, że w pochwie znajdują się głównie receptory dla tego hormonu. Dziś wiemy natomiast, że co najmniej równie ważna jest rola testosteronu, hormonu produkowanego w większych ilościach u mężczyzn, który jednak również u kobiet odgrywa fundamentalną rolę zwłaszcza w aspektach seksualności. W międzyczasie odkryliśmy, że w pochwie i sromie znajduje się wiele receptorów testosteronu, a przede wszystkim w najdelikatniejszym punkcie pochwy.
Do czego służy DHEA w okresie menopauzy
DHEA to tak naprawdę hormon produkowany głównie przez korę nadnerczy, który fizjologicznie zmniejsza się z biegiem lat i który metabolizowany, czyli rozkładany, daje początek estrogenom, ale także androgenom.Jego stosowanie zaproponowano najpierw doustnie, ze względu na zmniejszenie jego poziomu na przestrzeni lat i korzystny wpływ na liczne narządy i układy, a następnie dopochwowo w postaci globulek. W rzeczywistości składnik aktywny był już stosowany w praktyce klinicznej poprzez przygotowanie go w produktach galenowych, ale w 2016 r. Food and Drug Administration zatwierdziła pierwszy miareczkowany produkt, który następnie został wprowadzony na rynek i sprzedawany również w Europie. Wiele badań wykazało jego absolutną skuteczność w przebudowie błony śluzowej pochwy, czyniąc ją troficzną i nawilżoną, a tym samym ponownie elastyczną.
Mniej zapalenia pęcherza i infekcji pochwy dzięki DHEA
Zakwasza również PH, czyniąc pochwę mniej wrażliwą na atak patogenów, z którymi normalnie się stykamy. Po menopauzie podatność wzrasta właśnie dlatego, że PH nie jest już kwaśne, a mikrobiom pochwy jest częściej zaatakowany.Zwiększona podatność na epizody zakaźne, nawet od niezbyt agresywnych zarazków, determinuje również początek zapalenia pęcherza moczowego, które czasami może nawracać i pojawiać się zwłaszcza po stosunku.
Jak stosować globulki w okresie menopauzy
Kuleczki są stosowane codziennie, ale często, zwłaszcza w terapii podtrzymującej, nawet rzadsze przyjmowanie może być wystarczające. Można je stosować samodzielnie lub w połączeniu z ogólnoustrojową terapią hormonalną lub technikami, takimi jak laser lub radiofrekwencja.
Bezpieczniejsze dla piersi, ale nie dla wszystkich
Ponadto mechanizm metabolizowania DHEA ma swoją charakterystyczną cechę, ponieważ zachodzi tylko w obrębie komórki docelowej (intrakrynologia) w taki sposób, że tylko tam uwalniana jest aktywna forma hormonu. Pozwala to również nie zwiększać poziomów krążących w osoczu, a tym samym nie stymulować odległych narządów, takich jak na przykład pierś.W rzeczywistości poziom krążących hormonów płciowych podczas terapii pozostaje taki sam jak u kobiet w okresie menopauzy bez znaczącego wzrostu.
Pomimo tego, kobiety z wcześniejszymi nowotworami wrażliwymi na hormony (takimi jak na przykład piersi, macica lub jajnik, ale także oponiaki) mogą je przyjmować tylko w kontekście badań klinicznych, których celem jest właśnie ocena bezpieczeństwa tego również typ pacjenta.
